لیبر غیرطبیعی و نظارت بر جنین حین زایمان
لیبر غیرطبیعی و نظارت بر جنین حین زایمان
لیبر غیرطبیعی و نظارت بر جنین حین زایمان
فرمت: pdf تعداد صفحات: 17
لیبر غیر طبیعی
دیستوشی یا زایمان سخت پیشرفت غیر نرمال لیبر است که اندیکاسیون اصلی سزارین است. از آنجا که تشخیص قطعی دیستوشی دشوار است از اصطلاح عدم پیشرفت برای عدم پیشرفت در دیلاتاسیون سرویکس یا عدم نزول یا هر دو ا استفاده می شود.
فاکتورهایی که با لیبر نرمال ارتباط دارند با ۳ مورد P تعریف می شوند:
Passage (۳ Passenger (۲ Power (۱
اختلال هر کدام از این موارد میتواند منجر به دیستوشی شود.
۱- Power «انقباضات رحمی» فعالیت رحمی را با توکودینامومتر خارجی و یا کاتتر فشار داخل رحمی می سنجند.
توکودینامومتر خارجی (شکل اول) فرکانس و زمان هر انقباض را نشان میدهد.
کاتتر فشار داخل رحمی (شکل دوم)، علاوه بر فرکانس و فواصل هر انقباض، فشار ایجاد شده به دنبال انقباض رحمی را اندازه گیری میکند و برای بیماران چاق و سایر بیماران که ارزیابی دقیق انقباضایت در آنها مقدور نیست مناسب است.
FIGURE 1. Tocodynamometer and intrauterine pressure catheter.
برای ایجاد دیلاتاسیون سرویکس و نزول جنین، فشار هر انقباض رحمی باید حداقل ۲۵mmHg فشار مطلوب داخل رحمی mmHg ۶۰-۵۰ باشد.
فرکانس مطلوب ،انقباضات ۳ انقباض در دقیقه میباشد در فرکانس های بالاتر رحم فرصت استراحت بین انقباضات را ندارد و جریان خون -رحمی جفتی و انتقال اکسیژن و مواد دفعی به دلیل فشار مکرر روی جفت و بند ناف مختل میشود. واحد اندازه گیری دیگری به نام Montevideo MVU” وجود دارد که عبارتست از ضرب تعداد انقباضات طی ۱۰ دقیقه در فشار انقباضات پیشرفت نرمال لیبر معمولاً با MVU حداقل ۲۰۰ اتفاق می افتد.
۲- Passenger فاکتورهای جنینی
وزن جنین قرار و پوزیشن و پرزانتاسیون و وضعیت کلی جنین بر روند زایمان مؤثرند. وزن بیشتر از ۴۵۰۰-۴۰۰۰ گرم، با خطر دیستوشی شانه و عدم تناسب سر با لگن همراه است چرخش سر جنین به یک سمت منجر به آسینکلیتیسم (عدم تقارن سر نسبت به لگن) می شود. آسینکلیتیسم و سر جنین احتمال افزایش میدهد.
FIGURE 2. Some of the fetal factors associated with dystocia
پرزانتاسیون ابرو، می تواند به پرزانتاسیون ورتکس یا صورت تبدیل شود در غیر این صورت منجر به سزارین می شود. پرزانتاسیون صورت نیز نیازمند سزارین است. در پرزانتاسيون mentum anterior (چانه به سمت شکم مادر)، در صورتی که سر در فلکسیون قرار بگیرد امکان زایمان واژینال وجود دارد.
پوزیشن occiputo posterior پایدار (اکسیپوت جنین به سمت پشت مادر) منجر به طولانی تر شدن لیبر (۱ ساعت در بیماران مولتی پار و ۲ ساعت در زنان نولی پار) می شود.
پرزانتاسیون مرکب، حالتی است که اندام جنین در کنار عضو نمایش قرار گرفته است که طی سیر زایمان به صورت خودبخودی یا دستی، به کنار میرود احتمال پرولاپس بند ناف در این پرزانتاسیون بالا است. آنومالی های جنینی مثل هیدروسفالی و تومورهای بافت نرم نیز می توانند منجر به دیستوشی شوند.
۳- Passenger فاکتورهای مادری
کوچک بودن لگن مادر و اختلالات بافت نرم مادر میتواند منجر به دیستوشی شود. CT اسکن لگن استخوانی نمی تواند موفقیت زایمان واژینال را پیش بینی کنند.
– ارزیابی اقطار لگن با دست (پلویمتری بالینی) نیز پیشگوئی کننده ی ضعیف برای موفقیت زایمان واژینال است. پیشرفت نزول عضو نمایش حین لیبر بهترین تست جهت تعیین مناسب بودن لگن است. اختلالات بافت نرم مثل اختلالات سرویکس، تومورها و ضایعات کولون یا آدنکس ها، دیستانسیون مثانه، فیبروئید رحمی، رحم شاخ دار و چاقی مرضی مادر میتوانند منجر به دیستوشی شوند. بی حسی اپیدورال نیز می تواند با کاهش تون عضلات کف لگن منجر به دیستوشی شود. عوارض دیستوشی برای مادر و جنین کوریوآمینونیت به دلیل زایمان طول کشیده به خصوص در حضور پارگی پرده ها باکتریمی و عفونت جنین، پنومونی نوزاد به دلیل آسپیراسیون مایع آمنیون ، نیاز به سزارین به دلیل احتمال آسیب به جنین یا مادر ثبت پیشرفت دیلاتاسیون و سرویکس و مقایسه ی آن با منحنی Friedman می توانند اختلالات لیبر را تشخیص دهد.
اختلالات لیبر ۲ دسته هستند اختلالات پیشرفت زایمان (Protraction) که در هر ۲ فاز نهفته و فعال رخ میدهد و توقف زایمان (arrest) که فقط در فاز فعال رخ میدهد.
جدول الگوهای غیر نرمال لیبر
مرحله |
اختلال protraction |
اختلال arrest |
اول فاز نهفته |
||
نولی پار |
بیشتر از ۲۰ ساعت طول بکشد | ندارد |
مولتی پار | بیشتر از ۱۴ ساعت طول بکشد |
ندارد |
فاز اکتیو |
||
نولی پار |
دیلاتاسیون سرویکس کمتر از ۱cm در ساعت | بدون دیلاتاسیون برای بیشتر از ۲ ساعت، در صورت بی حسی اپیدورال، عدم دیلاتاسیون برای بیشتر از ۴ ساعت |
مولتی پار | دیلاتاسیون کمتر از 1.2 تا 1.5 سانتی متر در ساعت |
بدون دیلاتاسیون برای بیشتر از ۲ ساعت |
مرحله ی دوم |
||
نولی پار |
در صورت بی حسی ناحیه ای بیشتر از ۳ ساعت طول بکشد | عدم نزول بعد از ۱ ساعت زور زدن |
مولتی پار | بدون بی حسی ناحیه ای بیشتر از ۲ ساعت طول بکشد یا نزول کمتر از ۱ سانتی متر در ساعت |
عدم نزول بعد از ۱ ساعت زور زدن |
مدیریت لیبر نرمال و انتخاب ادامه ی لیبر یا انتخاب سزارین بستگی به شرایط مختلفی مثل کفایت انقباضات رحمی، پوزیشن های مختلف جنین یا عدم تناسب سر با لگن، کوریو آمینونیت و برقراری تعادل بین نتایج مطلوب مادری و جنینی و خطرات احتمالی سزارین دارد.
همانطور که در جدول قبل بیان شده است. اگر فاز نهفته در زنان نولی پار بیشتر از ۲۰ ساعت و در زنان مولتی پار بیشتر از ۱۴ ساعت طول بکشد فاز نهفته ی طول کشیده محسوب می شود. فاز نهفته ی طول کشیده لزوماً پیشگوئی کننده ی فاز اکتیو غیر نرمال نیست و ممکن است بیمار دچار لیبر کاذب بوده باشد خطری برای مادر و جنین ندارد و درمان آن نظارت و سداسیون است که ممکن است انقباضات را متوقف کند و یا مادر را وارد فاز اکتیو کند یا همچنان در فاز نهفته ی طولانی باقی بمانند.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.