خطرات میکروبی در تصفیه خانه های آب و فاضلاب

خطرات میکروبی در تصفیه خانه های آب و فاضلاب

فرمت: Pdf   تعداد صفحات: 29

فهرست:

• مخاطرات بیولوژیکی
• بیماری های ناشی از آب و فاضلاب
• بیماری های باکتریایی
• بیماری های انگلی
• بیماری های ویروسی
• بیماری های ناشی از عوامل شیمیایی
• سندرم پرسنل تصفیه خانه فاضلاب (بیوآئروسل ها)
• بهداشت فردی پرسنل
• تماس با پوست
• تماس با چشم
• سرویس های بهداشتی و خدمات رفاهی
• معاینات شغلی

مخاطرات بیولوژیکی (Biological Hazards)

علاوه بر میکروارگانیسم های مفیدی که سبب تجزیه مواد آلی درون فاضلاب می شوند، فاضلاب ها حاوی باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل های بیماری زا می باشد. اشخاص بیمار و آلوده و هم چنین حیوانات به طور معمول سبب ورود این میکروارگانیسم ها به شبکه فاضلاب می گردند. علاوه بر این بسیاری از این میکروارگانیسم ها می توانند در فاضلاب تکثیر یابند. تحقیقات نشان می دهد افرادی که با فاضلاب سر و کار دارند، بیش از سایرین آلوده به انگل های عفونی می شوند. هم چنین میزان ابتلای این پرسنل به هپاتیت A بیش از افراد عادی است. برخی محققین اعتقاد دارند که احتمال آلودگی این پرسنل به باکتریها و عفونت های انگلی بدون وجود علائم بیماری بسیار زیاد است.

• موثرترین روش محافظت پرسنل بهره بردار در مقابل مخاطرات بیولوژیکی ممانعت از تماس مستقیم با فاضلاب، لجن و آئروسل ها می باشد.
• در طرح تصفیه خانه ها باید به روش های کاهش ایجاد کف بر روی سطح مخازن هوادهی و پاشش فاضلاب به اطراف حوضچه ها توجه ویژه نمود.
• نصب تهویه مناسب در محوطه مخازن دانه گیری، آشغالیگرها و تأسیسات لجن، الزامی است. بهره برداران باید به ماهیت مخاطرات بیولوژیکی و بیماریهای عفونی ناشی از آن، راههای ورود به بدن شخص و علائم و نشانه های بیماری های عفونی کاملا آشنا شوند.
• واکسیناسیون پرسنل تصفیه خانه ها به ویژه تصفیه خانه فاضلاب ضروری است.
• قبل از صرف غذا و یا کشیدن سیگار و یا قبل و بعد از توالت، دست ها با مواد صابونی و آب گرم به طور کامل شسته شود.
• قبل از تماس با فاضلاب یا لجن همواره از دستکش مناسب استفاده شود. در صورت استفاده از چسب زخم و یا هرگونه بانداژ روی زخم لازم است به دفعات تعویض شوند.
• هرگز نباید دست یا انگشتان با بینی، دهان، چشم و گوش در تماس باشد.
• ناخن ها باید حتما کوتاه بوده و زیر ناخن ها به طور پیوسته با برس مناسب تمیز شود.
• هرگونه خراش یا بریدگی در پوست باید گزارش شده و کمک اولیه دریافت شود.
• لباس های کار و لباس های تمیز باید به طور جداگانه در کابینت نگهداری شود. در واقع دو کابینت باید به هر بهره بردار اختصاص داده شود.
• هرگز نباید با لباس کار در منزل وارد شد، زیرا در این صورت آلودگی به منزل و افراد خانواده منتقل می شود. لباس کار باید در محل کار تعویض و به دفعات لازم شسته و تمیز شود و در محل کار تعداد کافی دوش آب گرم برای استحمام پرسنل و بهره برداران پس از اتمام کار روزانه وجود داشته باشد.
• پرسنل و بهره برداران تأسیسات فاضلاب باید حداقل هر سه ماه یک بار مورد معاینه پزشکی قرار گیرند.
• کارفرمایان باید ملزم به تأمین کلیه وسایل، تجهیزات و امکانات برای ایمنی پرسنل و بهره برداران باشند.

بیماری های ناشی از آب و فاضلاب (Water and Wastewater Borne Diseases)

برای پرسنل شاغل در شبکه های فاضلاب به دلیل آلودگی محیط و انتشار میکروب های بیماری زا تضمین قاطعی وجود ندارد تا دچار بیماری ها یا عفونت های مربوط نشوند. مهم ترین این بیماری ها عبارتند از: تیفوئید، اسهال روده ای، هپاتیت، کزاز، آنتراکس، توبرکلوزیس، تب پاراتیفوئید، وبا و فلج می باشد. با توجه به بیماری های ذکر شده، نظارت بر دفع بهداشتی خروجی تصفیه خانه فاضلاب به خصوص در صورت استفاده مجدد در آبیاری محصولات کشاورزی امری ضروری است و بایستی با استانداردهای پساب خروجی همخوانی داشته باشد.

• بیماری های با پایه آب: در برخی از سیستم های تصفیه فاضلاب مانند برکه های ته نشینی ممکن است حشرات زاد و ولد کنند و حشره بالغ معمولا موجب اشاعه بیماری هایی مانند مالاریا، فیلاریاسیس، تب زرد و ورم پرده مغز ژاپنی می شوند. همچنین آب ممکن است زیستگاه میزبان های واسطی باشد که برخی از انگل ها، بخشی از چرخه زندگی خود را در آن می گذراند. چنانچه لارو این انگل ها از طرق مختلف مانند تماس بدنی و آلوده شدن پوست، خوردن سبزیجات آلوده به آب فاضلاب، خوردن ماهی های پروش یافته با آب آلوده وارد بدن شود، بیماری های شیستوزومیازیس و دراکونکولیازیس (کرم زیر پوست) در انسان ایجاد کند. برکه های حاوی فاضلاب تصفیه شده و برکه های ته نشینی ممکن است زیستگاه چنین میزبانانی باشند.

• بیماری های استفاده مجدد از فاضلاب: غالبا فاضلاب های شهری تصفیه شده برای مصارف آبیاری بکار گرفته می شوند. چنانچه میزان مواد معلق در این گونه فاضلاب ها در حد قابل توجهی باشد، سیستم سالم سازی فاضلاب قادر به نابود کردن غالب باکتری ها و یا میکروارگانیسم هایی که درون ذرات معلق پنهان شده اند نبوده بنابراین احتمال خارج شدن این باکتری ها از ذرات بر روی کشتزارها وجود دارد که رشد و تکثیر مجدد را به همراه دارد.

• بیماری های ناشی از استفاده از لجن: تخم برخی از کرم های انگل مانند کرم آسکاریس حتی پس از هضم لجن، همچنان زنده باقی می ماند و در هنگام استفاده از لجن خشک به عنوان کود موجب آلودگی کشت می شود. همچنین در صورت استفاده از لجن علاوه بر انگل ها فلزات سنگین نیز خطرآفرین هستند.

بیماریهای منتقله توسط استنشاق هوای آلوده (بیوآئروسل ها): انواع دیگری از بیماری های مرتبط با آب و فاضلاب از طریق استنشاق هوای آلوده به آئروسل های حاوی انواع میکروارگانیسم ها به شاغلین تصفیه خانه و افرادی که در مجاورت تصفیه خانه ها سکونت دارند، منتقل می شود. این بیماری ها عبارتند از بیماری لژیونرها که عامل آن باکتری لژیونلا است، باکتری گرم منفی، بدون اسپور، هوازی است و بیماری های آمیبی مننگو آنسفالیت آمیبی اولیه که عامل آن آمیب نگلریا فاولری است و مننژیت آمیبی و عفونت های ریوی که عامل آن آکانتامبا می باشد. بیشترین خطر مربوط به ذرات کمتر از ۵ میکرون است. اسامی انواع دیگری از ارگانیسم ها که ممکن است در واحدهای فرایندی آب و فاضلاب مخاطره آمیز باشند و در انتقال، توزیع و تصفیه ایجاد مشکل کنند، در جدول ۱ ارائه شده است.

جدول ۱: برخی از ارگانیسم های مزاحم در امر تصفیه آب و فاضلاب ارگانیسم ها

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ ایمنی و بهداشت گازها در تصفیه خانه ها

⇐ ایمنی در تاسیسات تصفیه خانه ها

⇐ مدیریت ایمنی در واحدهای عملیاتی و فرایندی تصفیه خانه آب و فاضلاب