تأثیر آموزش پیامکی بر آموزش خودمراقبتی بیماران دیابتی در چالش های کووید 19 و پساکرونا

تأثیر آموزش پیامکی بر آموزش خودمراقبتی بیماران دیابتی در چالش های کووید 19 و پساکرونا

امروزه ، پیشگیری از بیماری ، آموزش بهداشت و مراقبت از خود از موضوعات مهم در ارتقا health سلامت در بیماران ، به ویژه در بیماران مزمن مانند دیابت است (1). بیماران مبتلا به دیابت به دلیل نقص ایمنی اکتسابی، بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به بیماری های عفونی مانند کووید 19 هستند. لذا این روزها با توجه به شیوع این ویروس توجه به بیماران دیابتی از اهمیت بالایی برخوردار است. با این وجود ، علی رغم اهمیت این بیماری، در ارائه راهکارهای آموزشی مناسب در مورد چگونگی مصرف دارو ، رژیم غذایی و کنترل اثرات قند خون، هنوز کاستی ها و چالش هایی وجود دارد (3). در نتیجه ، باید از طریق تلاش های جمعی ، ارتقا awareness سطح آگاهی ، نگرش و اقدامات مناسب نسبت به اقدامات پیشگیرانه در جامعه عمومی و كارمندان انجام شود تا سلامت افراد به خطر نیوفتد.

با ارائه آموزش های پیشگیری از طریق رادیو ، تلویزیون ، مطبوعات و فضای مجازی ، می توان برنامه های بلند مدت آگاهی بخشی را برای همه گروه های سنی و مشاغل در نظر گرفت. لذا در زمینه آموزش مراقبت های بهداشتی ، یکی از روشهای ارتباطی آسان و کم هزینه ، استفاده از سرویس پیام کوتاه (پیام کوتاه) است که در کنترل مداخلات ، به ویژه در آموزش بیماران برای مراقبت از خود و جلوگیری از شیوع بیماری ، بسیار موثر خواهد بود و استفاده از این سیستم می تواند دخالت. پیگیری مانند یادآوری و نظارت بر بیماران. (4).در سال های اخیر ، سلامت تلفن همراه به عنوان زیر شاخه ای از سلامت الکترونیکی ظاهر شده است (5 ) سازمان بهداشت جهانی (WHO) سلامت موبایل را استفاده از ارتباطات سیار (تلفن های همراه و دستیارهای دیجیتال شخصی) در ارائه خدمات بهداشتی تعریف می کند. (6) بهداشت شامل مواردی از قبیل: تشویق بیماران به پیروی از دستورالعمل های درمانی ، ارائه کمک تلفنی فوری ، مشاوره پزشکی فوری ، ارتباطات و آموزش کارکنان ، جلوگیری از شیوع بیماری ، دسترسی به سوابق پزشکی بیماران و نظارت وی امکان ثبت خودکار موارد علائم حیاتی و ارسال به مرکز پزشکی و آموزش از طریق تلفن همراه و آموزش (7).

به طور کلی، با استفاده از فناوری اطلاعات سلامت، می توان اطلاعات را در سطح قابل فهم و به روشی ساده، سریع و صریح در اختیار مردم قرار داد (8). چالش های جدید در این سالها پیشگیری از همه گیرهای COVID-19 است. دقیقاً در گروه های آسیب پذیر. از چالش های مربوط میتوان به کمبود اطلاعات در خصوص میزان اثربخشی استفاده از ماسک ، عدم تحقیقات لازم و اطلاعات کافی در زمینه ریسک ابتلای افراد، میزان دوز لازم جهت ابتلای افراد، عدم نگرش مناسب نسبت به تزریق واکسن، عدم اطمینان در خصوص ابتلای مجدد به بیماری بعد از تزریق واکسن و عدم مطالعات کافی در زمینه کارایی اثربخشی انواع واکسن های موجود در بازار جهت افراد مختلف با آسیب پذیری های متفاوت اشاره کرد.

سرانجام ، با توجه به افزایش شیوع ویروس کرونا و نیاز بیماران دیابتی در این روزها به یک سیستم مراقبت از دسترس و نقش رسانه های مدرن به عنوان ابزاری پیشرو در آموزش و آموزش. فرهنگ سازی در زمینه بهداشت، نیاز به یک سیستم آموزشی سریع مانند پیام کوتاه، احساس می شود. همچنین توصیه می شود که برنامه ریزی و سیاست گذاری مناسب توسط مقامات مربوطه در این زمینه انجام شود ، بنابراین آموزش های مناسب در زمینه پیشگیری را ارائه دهید و بهبود و درمان دیابت می تواند با افزایش آگاهی ، ارتقا health سلامت عمومی ، عملکرد بدنی بهتر ، سلامت روان و افزایش کیفیت کلی زندگی در بیماران دیابتی انجام شود.

چالش های سلامتی موجود پس از گذشت بیش از یکسال از پاندمی کووید – 19

ویروس COVID-19 با سرعت چشم گیری منتشر گردید به نحوی که بیش از یکسال پیش به عنوان یک هشدار جهانی از سوی سازمان جهانی بهداشت اعلام شده است(2,1). با توجه به گونه های مختلف ویروس COVID-19 تاکنون درمان موثر و مشخصی برای آن وجود نداشته و بنابراین تنها راه مقابله با این ویروس راه کم هزینه و موثر پیشگیری است (1). از راه های پیشگیری  می توان به رعایت اصول ضدعفونی و گندزدایی، کاربرد تجهیزات حفاظت فردی در افراد عادی و کارکنان در معرض خطر، دفع بهداشتی و ایمن پسماند های آلوده و عفونی، تامین بهداشت روانی و مدیریت استرس  اشاره نمود. ( (1,3,4 پس از گذشت بیش از یک سال از پاندمی هنوز بسیاری از سوالات بی پاسخ و ابهامات در مورد پاندمی کرونا ویروس در جامعه مطرح است . طرح این سوالات می تواند نظر مسئولین را بیشتر به لزوم ارتقا ی سطح آگاهی جمعیت عمومی و شاغلین و تغییر رفتار آنان جلب نماید و موجب توسعه  کاربرد روش های پیشگیری و مقابله بهینه با این ویروس شود(1).

از دسته عواملی که موجب شد تا این بیماری به یک پاندمیک طولانی مدت تبدیل شود می توان عوامل رفتاری مانند عدم رعایت فاصله اجتماعی با توجه به آداب و رسوم فرهنگی، مهمانی ها و دورهمی ، عدم رعایت قرنطینه خانگی مبتلایان  ، اجتناب ناپذیر بودن مسافرت ها و استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی را نام برد. این عوامل موجب افزایش میزان مبتلایان و اجتناب ناپذیر بودن حفاظت کامل کادر درمان بخاطر مواجهه زیاد  شد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ عوامل تعیین کننده رعایت دستورالعمل های بهداشتی مرتبط با کرونا ویروس بر اساس فرآیند تحلیل شبکه

⇐ سالمندی و رسانه های اجتماعی در پاندمی کرونا ویروس

⇐ بررسی چالش های پرستاری در بحران کرونا و راهکارهای برون رفت از آن

متن ذیر برگرفته از مقاله ذیل می باشد جهت مطالعه بیشتر:

Karimi Rouzbahani A ,Ghalichi Z, Poursadeqiyan M, The effect of SMS education on self-care training in Diabetic patients in present new challenge, Iranian Journal of Public Health 2023 ;52(6):1309-1310. https://ijph.tums.ac.ir/index.php/ijph/article/view/24993/7973.