برنامه ریزی، مکان یابی و کسب مجوز برای تسهیلات مدیریت پسماند
برنامه ریزی، مکان یابی و کسب مجوز برای تسهیلات مدیریت پسماند
برنامه ریزی، مکان یابی و کسب مجوز برای تسهیلات مدیریت پسماند
فرمت: PDF تعداد صفحات: 40
فهرست:
- برنامه ریزی در مدیریت پسماند
- توسعه یک طرح تسهیلات
- تامین محل و کسب مجوزها
- مسائل و موضوعات مورد بحث
- منابع
برنامه ریزی، یکی از مهمترین مراحل گسترش درک عمومی در رابطه با نیاز به تسهیلات مدیریت پسماند می باشد. مکان یابی تسهیلات یک فرآیند انگیزشی و هیجانی است که موجب بروز واکنش های شدید مردم به مشکلات زیست محیطی می گردد. دریافت مجوز برای اغلب تسهیلات، مورد نیاز بوده و کسب مجوز یک فرآیند وقت گیر است. جزئیات برنامه ریزی، مکان یابی و کسب مجوز تسهیلات جهت تعدیل تغییرات در مدیریت پسماند در این بخش ارائه می شود.
برنامه ریزی در مدیریت پسماند
برنامه ریزی در زمینه مدیریت پسماند عبارت از فرآیندی است که در آن نیازهای جامعه از لحاظ مدیریت پسماند مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته و گزینه های قابل اجرا برای ارائه به تصمیم گیرندگان، تهیه شده و توسعه می یابند [۴]. برنامه ریزی در زمینه مدیریت پسماند هم موافق و هم مخالف دارد، زیرا اغلب عوامل فنی، زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و روابط متقابلی که در این امر دخیل اند، در حال حاضر تنها به طور نسبی شناخته و درک شده اند.
اهداف این بخش عبارتند از: (۱) بررسی برخی از ملاحظات مهم در فرآیند برنامه ریزی (۲) تشریح اجزای طرح و برنامه های مدیریتی (۳) تعریف یک روش شناسی کلی برای برنامه ریزی و تهیه گزارش های برنامه ریزی و (۴) بررسی ماهیت فرآیند تصمیم گیری در زمینه مدیریت پسماند.
مطالعات مهم در فرآیند برنامه ریزی
مدیریت جامع پسماند شامل محدوده وسیعی از فعالیت های خاص می باشد که باید به نحوی با یکدیگر ترکیب شوند تا مردم، سیاستمداران، تصمیم گیرندگان و برنامه ریزان قادر به شناسایی و درک روابط مهم در فرآیند برنامه ریزی باشند.
بطور کلی، فرآیند برنامه ریزی شامل جمع آوری، ارزیابی و ارائه داده های مربوط به برخی از مسائل می باشد. در زمینه مدیریت پسماند، مسئله و مشکل، تصمیم گیرنده را که معمولا یکی از مقامات رسمی است به فعالیت های معینی وادار می سازد. بنابراین برای درک ماهیت فرآیند برنامه ریزی، در نظر گرفتن موارد زیر دارای اهمیت است:
- چارچوبی که در آن فعالیت های برنامه ریزی صورت می پذیرد
- تأثیر دوره زمانی برنامه ریزی
- سطوح صلاحیتی که در آن مطالعات برنامه ریزی صورت می پذیرد
- اثر مفاهیم و فناوری های جایگزین بر فرآیند برنامه ریزی و
- تعاریف
طرح ها و برنامه ها چارچوب فعالیت های برنامه ریزی، فعالیتهای برنامه ریزی در زمینه پسماند، معمولا در پاسخ به بازشناسی و تشخیص برخی از نیازهای شهر صورت می پذیرد. در بسیاری از موارد یک جامعه طرحی را به این دلیل تهیه می کند که دولت مرکزی یا ایالتی آن را اجباری کرده است. چرخه حل مشکل جامعه و ارتباطات برنامه ریزی درگیر آن، در شکل ۱ نشان داده شده است.
فعالیت برنامه ریزی از زمانی شروع می شود که نیاز جامعه بیان شده و مشکل شناسایی شده باشد. تشخیص مشکل دارای اهمیت است، زیرا در صورتی که برنامه ریزی عبث و بیهوده شکل گیرد، در نهایت این برنامه باید به برخی از نیازهای جامعه مرتبط شود. در غیر این صورت فرآیند برنامه ریزی، خود – خدمات شده و ارزش پایینی خواهد داشت. با این وجود وظیفه برنامه ریز، جلب توجه تصمیم گیرنده به سوی کلیه مشکلاتی است که می توانند در طول فرآیند برنامه ریزی شناسایی و تشخیص داده شوند.
در طول چرخه حل مشکل همچنان که چرخه به سمت جلو پیش می رود، بازخوردی از جامعه به تصمیم گیرنده و سپس برنامه ریز ایجاد می شود. در شکل ۱، بازخورد در فعالیت برنامه ریزی متوقف می شود، زیرا فرض می شود که با مشکل حقیقی سروکار داریم. در مواردی که تعاریف نادرست انتخاب شوند، حلقه بازخورد تا شناسایی مشکل ادامه خواهد یافت و یک تعریف مجدد مورد نیاز خواهد بود. وجود بازخورد در چرخه حل مشکل جهت توسعه طرح های مدیریتی پاسخگو، ضروری می باشد.
در مواردی که یک طرح از طرف یک ایالت یا دولت مرکزی اجباری و لازم الاجرا شده باشد، (مثل اهداف اجباری تبدیل (انحراف) پسماند)، اضافه کردن یک فعالیت پایشی، به چارچوب کاری ضروری می گردد. با مراجعه به شکل ۱، فعالیت پایشی بخشی از نیاز جامعه بوده که نتایج این فعالیت پایشی با اهداف اجباری تبدیل (انحراف) پسماند مقایسه می شود و هرگونه کاستی و کمبود به عنوان نشانه و علامت یک مشکل در نظر گرفته می شود. پس از آن طرح برای تصحیح مشکل بازبینی خواهد شد. دوره های زمانی برنامه ریزی برنامه ریزی برای مدیریت جامع پسماند می تواند کوتاه مدت یا بلند مدت باشد. گرچه تقسیم زمانی مشخصی وجود ندارد؛ اما برای برنامه ریزی کوتاه مدت، یک دوره ۵ تا ۷ ساله قبل از عملیات به عنوان حد بالا مورد قبول است؛ البته برنامه ریزی بلند مدت در تمام دوره های زمانی پس از آن گسترش می یابد.
مشکلی که در انتخاب یک دوره زمانی مناسب برای برنامه ریزی وجود دارد این است که در حالی که برنامه ریزی کوتاه مدت می تواند به پنج تا هفت سال محدود شود، دوره بازپرداخت هزینه ها برای تجهیزات و تسهیلات می تواند به طور قابل ملاحظه ای بیشتر باشد که برای تسهیلاتی از قبیل پسماند سوزهای مورد استفاده برای تغییر و تبدیل پسماند شهری این دوره زمانی اغلب ۲۰ سال یا بیشتر می باشد. وقتی گزینه های بازیابی انرژی در حال ارزیابی هستند، معمولا دوره های باز پرداخت طولانی مورد نیاز خواهد بود. در حال حاضر هنوز اطلاعات کمی در مورد عمر مفید بعضی از تأسیسات وجود دارد و یا این که در این مورد اصلا اطلاعاتی وجود ندارد. فقدان اطلاعات می تواند در توجیه پذیری اقتصادی گزینه های انرژی تأثیرات مضری داشته باشد. در مواردی که عدم قطعیت و تردید بالاست و دوره های بازپرداخت طولانی مورد نیاز باشد، بهترین رهیافت توسعه تحلیل های چندگانه بر مبنای برآوردهای خوش بینانه شرایط میانگین و حداقل است.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
⇐ اجرای برنامه های مدیریت پسماند
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.