روندها و آثار قانون گذاری مدیریت پسماند

روندها و آثار قانون گذاری مدیریت پسماند

فرمت: Pdf   تعداد صفحات: 18

فهرست:

• قوانین اصلی
• اثر قوانین مرکزی
• سازمانهای دولتی
• اجرایی نمودن سلسله مراتب مدیریت جامع پسماند
• روند آتی
• مسائل و موضوعات مورد بحث
• منابع

به دلیل اینکه اغلب فعالیت های جاری در زمینه مدیریت پسماند، بویژه در رابطه با بازیابی منابع و کیفیت آبهای زیرزمینی پیامد مستقیم قوانین اخیر هستند، بنابراین هدف این بخش عبارت است از: (۱) مطالعه اصول قوانین مؤثر بر تمام جنبه های مدیریت پسماند و (۲) بررسی اثرات این قوانین بر فعالیت های علمی و مهندسی مدیریت پسماند. این اطلاعات چشم اندازی از سیاست های زیست محیطی که در آن مدیریت پسماند اجرا می شود و نیازهای مهم تر در رابطه با تهیه گزارش های طرح، مجوزها و جمع آوری اطلاعات علمی را به خواننده ارائه می دهد. ایالات، قوانین مرکزی را به عنوان حداقل استانداردهای مدیریت پسماند با شرایط خود منطبق می کنند. تحولات مهندسی محل دفن در کالیفرنیا و نیوجرسی بحث شده که به اثرات قوانین مرکزی می پردازد.

قوانین اصلی

بر اثر فشار سازمانهای بهداشت عمومی، حفاظت کنندگان محیط زیست و شهروندان علاقمند به مجلس و قانون گذاران ایالتی، محدود کنندگی قوانین زیست محیطی افزایش یافته است. چون مدیریت پسماند تابع مرزهای سیاسی نیست، بنابراین سازمانهای مرکزی، در این زمینه نقش رهبری را بر عهده دارند. اولین قانون مدیریت پسماند آمریکا در قرن نوزدهم تصویب شد. در سال ۱۸۹۹ قانون رودخانه ها و بنادر، گروه مهندسین ارتش آمریکا را موظف کرد که قوانین مربوط به تخلیه دورریزها را در آبهای قابل کشتیرانی و زمین های اطراف رعایت کنند. بسیاری از مقررات USPHS (خدمات بهداشت عمومی آمریکا) به این منظور وضع شده اند که به حکومت مرکزی برای قانون گذاری در مورد حمل و نقل بین ایالتی پسماند به ویژه پسماند غذایی مورد استفاده به عنوان خوراک خوک برای کنترل تریشینوزیس اختیار دهند. در نتیجه تلاشهای بهداشت عمومی در اواخر قرن نوزدهم، قوانینی در رابطه با ساخت و بهره برداری تسهیلات براساس مشخصات مهندسی پسماند وضع گردید.

قانون دفع پسماند ۱۹۶۵

اجرای قانون جدید پسماند از سال ۱۹۶۵ یا زمان تصویب قانون دفع پسماند، بند دوم قانون عمومی ۲۷۲ – ۸۹ به وسیله کنگره آمریکا آغاز گردید. هدف این قانون عبارت بود از:

1. ارتقاء ارائه، ساخت و کاربرد سیستم های مدیریت پسماند و بازیافت منابع که باعث حفظ یا ارتقاء کیفیت هوا، آب و خاک می شود.
2. اعطاء کمک های مالی و فنی به دولت های ایالتی و محلی و سازمانهای بین ایالتی برای طراحی و توسعه برنامه های بازیافت و دفع پسماند
3. ارتقاء تحقیقات ملی و برنامه های توسعه برای بهبود فنون مدیریتی، سازماندهی مؤثرتر، ایجاد روش های جدید و پیشرفته جمع آوری، تفکیک، بازیابی و بازچرخش پسماند و دفع بهداشتی مواد و باقیمانده های غیرقابل بازیافت
4. ترویج رهنمون هایی برای سیستم های جمع آوری، انتقال، تفکیک، بازیافت و دفع مواد
5. تأمین کمک های مالی در امر آموزش مشاغل مرتبط با طراحی، بهره برداری و نگهداری سیستم های دفع پسماند

مسئولیت اجرای این قانون در اختیار خدمات بهداشت عمومی آمریکا، یک سازمان وابسته به وزارت بهداشت، آموزش و رفاه، مؤسسه معادن و سازمان وابسته به وزارت کشور قرار گرفت. خدمات بهداشت عمومی آمریکا (USPHS) مسئولیت عمده پسماند شهری آمریکا را به عهده دارد. مؤسسه معادن مسئولیت نظارت بر پسماند ناشی از فعالیت های معادن و پسماندهای جامد سوخت های فسیلی در نیروگاه ها و واحدهای بخار صنعتی را به عهده دارد.

قانون ملی سیاست زیست محیطی ۱۹۶۹

قانون ملی سیاست زیست محیطی (NEPA) سال ۱۹۶۹ یک قانون جامع است. این قانون بر تمام طرح هایی که توسط دولت حمایت مالی می شود و یا تحت قوانین سازمانهای مرکزی هستند، تأثیر می گذارد. اگرچه این قانون نواقصی دارد و باعث تأخیر در تکمیل بعدی پروژه ها می شود ولی امکان نظارت و مشارکت عموم بر فرآیند تصمیم گیری را میسر می سازد. این قانون تأسیس و ایجاد شورای کیفیت محیط زیست را در دفتر ریاست جمهوری مشخص کرده است. این شورا اختیار دارد که هر سازمان مرکزی را در مورد فعالیت یا پروژه های در دست اجرای خود به ارائه گزارش اثرات زیست محیطی (EIS) وادار کند.

آماده کردن گزارش اثرات زیست محیطی در عمل یک فعالیت چند وجهی است. چون گزارش اثرات زیست محیطی یک سند قانونی است که ممکن است دفاع از آن در دادگاه الزامی گردد، بنابراین در این گزارش هر اثر احتمالی روی محیط باید در نظر گرفته شود. مهندسین مشاور و طراحان باید طیف وسیع و گوناگونی از کارشناسان داشته باشند تا بتوانند سازمانهای شهری، استانی، منطقه ای و ایالتی تهیه کننده گزارش های اثرات زیست محیطی برای تسهیلات مدیریت پسماند را تحت پوشش قرار دهند. این کارشناسان شامل متخصصانی در رشته هایی از قبیل اکولوژی، طرح های کاربری زمین، زیست شناسی محیط های آبی و خاکی، خاک شناسی، اقتصاد و جامعه شناسی می باشند. بسیار مهم است که طرح های جدید مدیریت پسماند به خوبی درک شده، به طور کامل تهیه شوند و بعد از تهیه گزارش اثرات زیست محیطی برای جلب مشارکت و حمایت مردم به اطلاع آنها رسانیده شود. این عمل باعث می شود که از تصویب طرح توسط قانون ملی سیاست زیست محیطی و دیگر قوانین ایالتی و منطقه ای مطمئن شویم.

قانون بازیافت منابع، ۱۹۷۰

قانون دفع پسماند ۱۹۶۵ به وسیله قانون عمومی ۵۱۲-۹۵، قانون بازیافت منابع ۱۹۷۰ اصلاح شد. این قانون دستور داد که در برنامه های ملی مدیریت پسماند، به جای دفع پسماند به عنوان هدف اصلی، باز چرخش و استفاده مجدد از منابع و یا تبدیل مواد به انرژی مورد توجه قرار گیرد. خدمات بهداشت عمومی آمریکا از طریق اداره ملی مدیریت پسماند مأمور تهیه گزارش در زمینه بازیافت و استفاده از پسماند شهری گردید [۱] که در سال ۱۹۷۱ آن را تکمیل نمود.

در آن زمان سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا به دستور رئیس جمهور، تحت طرح سازماندهی مجدد، شماره ۳ سال ۱۹۷۰، تشکیل شده بود و تمام فعالیت های مربوط به پسماند از خدمات بهداشت عمومی آمریکا به این سازمان منتقل گردید. از آن زمان گزارش های زیاد دیگری در زمینه مدیریت پسماند تهیه شده که از آن جمله می توان به گزارش های سالانه بازیافت منابع به کنگره و یا گزارش های اساسی مرجع و رهنمون های تصمیم گیری در زمینه مدیریت پسماند اشاره کرد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ ارزیابی تحولات مدیریت پسماند

⇐ برنامه ریزی، مکان یابی و کسب مجوز برای تسهیلات مدیریت پسماند

⇐ مدیریت پسماند و شناخت انواع پسماندها