روش های مبارزه بیولوژیکی و طبیعی با آفات
روش های مبارزه بیولوژیکی و طبیعی با آفات
روش های مبارزه بیولوژیکی و طبیعی با آفات
فرمت: Pdf تعداد صفحات: 32
مقدمه
تاریخچه مبارزه بیولوژیکی به حدود سال 1762 می رسد. سالی که برای مبارزه با ملخ قرمز، پرندگان شکارچی را به جزیره موریس در اقیانوس هند وارد کردند. مدیریت و دخالت در وضعیت موجودات زنده، اساس مبارزه بیولوژیک با آفات می باشد.
اصطلاح مبارزه بیولوژیکی معمولاً به نوعی از مبارزه اطلاق می شود که در آن از انگل ها، شکارچی ها و عوامل بیماری زا استفاده می شود. بعضی از روش های دیگر مانند استفاده ازتابش اشعه و عقیم کردن نیز ممکن است جز این روش محسوب گردند.
امتیازات عمده مبارزه بیولوژیکی
امتیازات عمده مبارزه بیولوژیکی نسبت به روش شیمیایی به قرار زیر است:
- انتخاب کننده بودن
- مسائل آفات نه شدت پیدا نمی کند و آفات جدیدی به وجود نمی آید.
- موجودات مفید از قبل در دسترس هستند یعنی احتیاج به ساختن و تولید آنها نیست
- موجودات مفید می توانند جستجو کرده و آفت را پیدا کنند
- موجودات مفید می توانند افزایش پیدا کرده و انتشار یابند
- آفت قادر نیست و یا به کندی قادر است در برابر این مبارزه مقاومت پیدا کند
- این نوع مبارزه به خودی خود پایا است
نقاط ضعف مبارزه بیولوژیکی
- مبارزه کند است
- نابود کننده ی آفت نیست
- غالبا غیرقابل پیش بینی است
- کاربرد آن پر هزینه است
- احتیاج به نظارت متخصص دارد
آفت کش های میکروبی (پاتوژن ها)
این نوعی مبارزه بیولوژیکی است که از عوامل بیماری زای آفات استفاده می شود به عبارت دیگر یک نوع اسلحه میکروبی برای جنگ با حشرات است. تکامل یافته ترین این آفت کش ها به طریق کاملاً صنعتی به صورت محلول سمپاشی یا پودر قابل تعلیق تهیه و به بازار عرضه شده است.
مزایای این روش نسبت به روش شیمیایی
- باقی مانده سمی ندارد
- کاملاً اختصاصی روی میزبان عمل می کند
- به دوز پایین نیازمند است چون عامل خود در محیط تکثیر می شود
- روش کاربرد آسان است و شبیه آفت کش ها می باشد
- دوام و پایداری نسبتاً مناسبی دارند
- مقاومت در بین آفات مورد نظر به کندی صورت می گیرد.
محدودیت های روش میکروبی
- به زمان دقیق کاربرد نیاز داشته تا سبب بروز آلودگی در میزبان گردد
- عوامل بیماری زا به خاطر بقای خودشان به طور کامل میزبان را از بین نمی برند
- در بیشتر موارد نمی توان از لاشه های پوسیده جهت تولید عامل بیولوژیک استفاده کرد
- سم میکروبی ممکن است در فرایند تولید قدرت بیماری زایی خود را از دست بدهد
- سم میکروبی بر عکس دشمنان طبیعی، به خودی خود منتشر نمی شود بلکه انتشار آن متکی به توزیع اولیه محلول یا پودر و حرکت بعدی میزبان برای پراکنده شدن می باشد.
انواع عوامل میکروبی
الف) عوامل قارچی – تماسی
این دسته از میکروب ها پس از استقرار روی بدن آفت یا تماس آفت با سطح آلوده به داخل قشر کوتیکول نفوذ می کند. نفوذ به کوتیکول از خواص قارچ ها
می باشد. مشکل مهم استفاده از قارچ ها این است که آنها قبل از شروع رشد اسپور روی لاشه حشرات و گسترش بیشتر بیماری به رطوبت نسبتاً زیاد نیاز دارند.
عامل قارچی بواریا باسیانا
بوواریا باسیانا: بطور طبیعی در خاک وجود دارد، باعث ایجاد بیماری کشنده در حشرات مختلف از طریق عمل پارازیتی خود می شود. بیماری ایجاد شده، موسکاردین سفید نام دارد. این عامل، طیف وسیعی از بندپایان را آلوده می کند.
ب) عوامل میکروبی گوارشی
این نوع میکروب ها باید توسط حشرات خورده شوند تا مسمومیت ایجاد کنند و در دوره ای از زندگیشان که مقاوم به خشکی هستند قابل پاشیدن روی مزرعه می باشند. به این ترتیب میکروب های گوارشی از میکروب های تماسی کمتر به رطوبت وابسته هستند. این عوامل شامل ویروس ها، باکتری ها و نماتدها هستند.
ویروس ها
ویروس های بیماری زای حشرات از طریق گوارش وارد معده حشره شده و پس از تخریب بافت های چربی و سایر بافت های داخلی موجب مرگ میزبان خود می گردند.
این عوامل در خارج از بدن میزبان در داخل پوشش مخصوص و پوشش پروتئینی قابلیت ماندگاری زیادی دارند. اما تشعشعات خورشیدی به ماندگاری آنها آسیب شدیدی وارد می کند.
ویروس ها را به صورت محلول های فوق العاده رقیق به کار م یبرند، برای مثال دو لارو پروانه آلوده را در 300 لیتر آب حل م یکنند و درسطح یک هکتار پخش
می کنند.
باکتری ها
فرآورده های باکتریایی به صورت پودرهایی که هر میلی گرم آن محتوی 1000 باکتری مقاوم است، در دسترس قرار دارند. این پودرها قابل حل بوده و می توان آن ها را محلول پاشی کرد. آفت ضمن تغذیه، باکتری را می خورد.
باکتری یرسینیا آنتوموفاگا روی دامنه وسیعی از حشرات مثل سوسک ها، شب پره ها و لارو پروانه ها مرگ و میر ایجاد می کند.
سوش های مختلفی از باسیلوس تورینژنسیس وجود دارند که هریک گروه خاصی از حشرات را مورد هدف قرار می دهند.
نماتدها
این جانوران بخاطر کوچک بودن اندازه شان و مقاومت در مقابل خشکی می توانند مانند باکتری ها ذخیره شده و روی لارو حشرات آبزی پاشیده شوند.
نماتد رومانومرمریس کولیسیوراکس بر علیه لارو پشه های کولیسیده و آنوفل بکار می رود.
شکارچی ها
- به گروهی از جانوران گفته می شود که از سایر جانوران به عنوان غذا استفاده می کنند.
- شکارچی با کشتن فوری جانور از آن به عنوان غذا استفاده می نمایند.
- شکارگرها مهمترین گروه موجودات زنده در مبارزه بیولوژیک با آفات هستند.
جانوران فراوانی مانند ماهی ها، دوزیستان، پرندگان، خزندگان (مارها و مارمولک ها)، بندپایان (رتیل، سوسک، کژدم، عنکبوت، سنجاقک ها و …) به
عنوان شکارچی حشرات به ویژه آفات کشاورزی و بهداشتی محسوب می گردند.
ادامه مطالب زیر را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید:
- انواع شکارچی ها
- ویژگی های مطلوب در انتخاب شکارچی طبیعی
- روش های مبارزه ژنتیکی
- زهکشی (فواید و انواع زهکشی)
- ساختار انواع سیستم های زهکشی زیر زمینی
- مدیریت یا مبارزه تلفیقی آفات
- روش های مبارزه تلفیقی
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.