تصفیه خانه های مشترک تصفیه فاضلاب

تصفیه خانه های مشترک تصفیه فاضلاب

فرمت: Pdf  تعداد صفحات: 9

تصفیه خانه های مشترک تصفیه فاضلاب (CETP) به عنوان راه حلی برای جمع آوری، انتقال، تصفیه و دفع فاضلاب های ناشی از شهرک های صنعتی پذیرفته شده اند. فاضلاب شامل فاضلاب های صنعتی و فاضلاب های خانگی تولید شده در این شهرک ها می باشد. CETPها به منظور کمک به دفع فاضلاب در صنایع کوچک و متوسط موجود در شهرک ها، طراحی می شوند. صنایعی که در بسیاری از موارد دارای فاضلاب هایی با حجم کم اما با پتانسیل بالای آلودگی هستند. این صنایع به دلیل محدودیت های مکانی و مالی، توانایی تصفیه فاضلاب هایشان را به صورت جداگانه ندارند. اما از آنها انتظار می رود که حداقل تصفیه مقدماتی را به منظور اطمینان از اینکه کانال مشترک جمع آوری فاضلاب عاری از فاضلاب خاص یک صنعت باشد، انجام دهند. در بعضی موارد خاص تصحیح pH قبل از تخلیه پساب به کانال جمع آوری ضروری است. صرف نظر از وجود هر نوع تجهیزات تصفیه فاضلاب، یک CETP بر پایه این اصول طراحی می شود:

1. مقدار و کیفیت فاضلاب
2. استاندارد کیفی پساب تصفیه شده که توسط مقامات کنترل آلودگی وضع می گردد،
3. امکان باز چرخش، استفاده مجدد و یا بازیابی فاضلاب تصفیه شده،
4. در دسترس بودن زمین، کارگر، نیروی بهره برداری و نگهداری CETP، و
5. تمایل صنایع واقع در مجموعه صنعتی به سهیم شدن در هزینه های بهره برداری و سرمایه گذاری

یک CETP می تواند به یک تصفیه خانه ترکیبی فاضلاب تبدیل شود زمانی که فاضلاب خانگی حاصل از محیط های اطراف را نیز جمع آوری کرده و به همراه فاضلاب های صنعتی تصفیه نماید. مزایای چنین سیستمی به شرح زیر است:

1. سبب رقیق سازی ترکیبات سمی و جامدات محلول غیرآلی در فاضلاب صنعتی می شود.
2. افزودن پیوسته بذر میکروبی در مواقعی که مخلوط دو فاضلاب وارد تصفیه بیولوژیکی می شود، امکان پذیر است.
3. کنترل تصفیه خانه بهتر از زمانی صورت می گیرد که فاضلاب به صورت جداگانه تصفیه می شود.
4. فاضلاب، نیتروژن و فسفر (به عنوان مواد مغذی) مورد نیاز میکروارگانیسم ها را تأمین می کند که این میکروارگانیسمها فاضلاب های صنعتی را که دچار کمبود نیتروژن و فسفر هستند تصفیه می نمایند. این مسئله هزینه های مربوط به افزودن مواد شیمیایی را تا حدودی کاهش می دهد.

CETPها عمدتا به دو گروه اصلی تقسیم می شوند (۱) همگون، که در آن صنایعی که محصولات مشابه تولید می کنند در یک منطقه قرار گرفته اند، برای مثال، دباغی ها یا صنایع تولید کننده کالاهای مهندسی، کاغذ و مقوا و غیره و (۲) ناهمگون، که در آن صنایعی که محصولاتی کاملا متفاوت تولید می کنند با هم در یک منطقه قرار گرفته اند، برای مثال صنایع شیمیایی، لبنیات سازی، فرآوری مواد غذایی و میوه، دباغیها، مقوا و کاغذ، داروسازی و غیره. طراحی یک تصفیه خانه برای گروه اول آسان تر از گروه دوم است، به خاطر اینکه خصوصیات فاضلاب های خام تولید شده در گروه اول تنوع کمتری نسبت به گروه دوم دارد. مزایای ایجاد یک

CETP به ترتیب زیر می باشد:

1. صنایع کوچک و متوسط مشکلات مربوط به تصفیه فاضلاب هایشان را ندارند.
2. تصفیه فاضلاب مطمئن تر صورت می گیرد، با این راه به کنترل آلودگی کمک می شود.
3. مقامات کنترل کننده آلودگی به منظور بررسی عملکرد CETP تنها مجبور به کنترل یک خروجی هستند.
4. صنایع شرکت کننده تنها متعهد به تولید فاضلابی هستند که برای تصفیه در CETP قابل قبول باشد.
5. صنایع می توانند بر یافتن راه ها و ابزارهای کاهنده آلودگی در مبدأ تمرکز کرده و مصرف آب و انرژی را به حداقل ممکن کاهش دهند.

به منظور ایجاد یک CETP به عوامل زیادی باید توجه دقیق داشت.

مالکیت

مالکیت می تواند هم به صورت (۱) بخش خصوصی، (۲) بخش عمومی، یا (۳) متشکل از بخش های عمومی و خصوصی باشد.

مالکیت بخش خصوصی در این نوع از مالکیت، صنایع مختلف یک شرکت تعاونی تشکیل داده و سهام دار آن می شوند. مزایای این شکل از مالکیت به صورت زیر است:

(1) بیان تعهدات مربوط به کنترل آلودگی توسط خود صنایع

(۲) مشکلات کوتاه مدت مربوط به نیروی انسانی و تجهیزات می تواند به وسیله منابع موجود در صنایع عضو، حل شود. این شکل از مالکیت عموما پذیرفته شده است، اگر چه ممکن است اختلاف در میان صنایع عضو به خاطر کیفیت و کمیت فاضلاب وجود داشته باشد. تمامی صنایع شرکت کننده مبلغی را به عنوان حق عضویت به منظور تأمین هزینه های تصفیه بسته به کیفیت و کمیت فاضلاب پرداخت می کنند. عدم پرداخت هزینه می تواند منجر به اعمال مجازات سخت گیرانه برای شرکت خطا کار همچون عدم پذیرش فاضلاب خروجی از آن شرکت به CETP باشد.

مالکیت بخش عمومی: شرکت های توسعه شهرک های صنعتی (SIDC) همه تجهیزات زیربنایی از قبیل CETPها را ایجاد می کنند. اما این شرکتها دولتی بوده و اختلاف تمایل در خصوص پذیرش و همچنین اجرای جدی سیاست های اعمالی توسط هیئت کنترل آلودگی شهرک ممکن است مشکل باشد[۱]

مالکیت مشترک بخش خصوصی و عمومی: یک شرکت متشکل از SIDC و انجمن صنایع تشکیل می شود، این ترکیب، دسترسی به منابع مالی را بهبود می بخشد، اما ممکن است منجر به تعلل در تعریف مسئولیت ها گردد[۱]

ملاحظات فنی

جوانب فنی شامل این موارد هستند:

1. اطلاعات پایه: اطلاعات در مورد واحدها به صورت تفکیک شده، مواد خام مورد استفاده، محصولات، تصفیه (در صورت انجام)، کیفیت و کمیت فاضلاب تولیدی، توانایی کاهش در مصرف آب و کوچک سازی فاضلاب.
2. جمع آوری و انتقال: فاضلاب به وسیله سیستم شبکه زیرزمینی و یا به وسیله تانکر و چرخ دستی (در صورتی که حجم فاضلاب کم باشد)، انتقال می یابد.
3. پیش تصفیه: پیش تصفیه نسبی صرف نظر از نوع سیستم انتقال فاضلاب، توسط واحدها به صورت مجزا انجام می شود.
4. برنامه ریزی: تهیه طرح جامع و برنامه زمانی در صورتی که تردید در مورد کیفیت، کمیت و تصفیه پذیری وجود دارد.
5. دفع. جابجایی: تصفیه و دفع لجن های تولید شده هم در طول پیش تصفیه و هم در طی فرایند تصفیه در CETP

ملاحظات مالی

از این دید کلی وجود دارد که هزینه واحد تصفیه در صورتی که جریان فاضلاب کوچک باشد، بسیار بالا خواهد بود [۱]. همچنین، مجموعه ای از صنایع مختلف فاضلابی با کیفیت متغیر تولید خواهند کرد؛ بنابراین هزینه تصفیه نسبت به زمانی که مجموعه صنایع موجود همگون باشند، بیشتر خواهد بود. شرایط توپوگرافی نیز همانند روش جمع آوری و انتقال فاضلاب، نقش مهمی در برآورد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ تصفیه فاضلاب پالایشگاه نفت

⇐ تصفیه فاضلاب صنایع لبنی

⇐ تصفیه فاضلاب های صنعت نساجی