تست پنی سیلین و روش های انجام آن

تست پنی سیلین و روش های انجام آن

هیچکس از خطر بروز شوک آنافیلاکسی هنگام و یا پس از تزریق آمپول پنی سیلین در امان نیست؛ صرف اینکه یک نفر قبلا تزریق پنی سیلین بدون خطر داشته است نمی تواند احتمال شوک آنافیلاکسی را در تزریق های بعدی از بین ببرد و عکس قضیه نیز صادق است.

میزان واقعی کارآیی تست پنی سیلین در نشان دادن حساسیت به این دارو همواره در هاله ای از شک و تردید قرار دارد، چه بسا به عقیده بسیاری از متخصصان امر احتمال وقوع شوک حتی پس از تست پنی سیلین نیز در بعضی از افراد وجود دارد؛ علی ایحال تجربه نشان داده است که بسیاری از موارد حساسیت های موجود به پنی سیلین را می توان به وسیله تست و قبل از وقوع شوک و یا سایر موارد حساسیت تشخیص داد.

Penicillin skin fest reagents

به منظور انجام تست حساسیت به پنی سیلین ها، از عوامل اصلی و عوامل فرعی می توان استفاده نمود؛ یکی از عوامل اصلی تعیین کننده در تست حساسیت به پنی سیلین، ماده ای به نام Penicilloy1 – polylysine یا PPL است که حدود ۷۵٪ از افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند تنها به این ماده که از شکست مولکول پنی سیلین در بدن حاصل می شود، واکنش نشان می دهند. این ماده به صورت تجاری با نام Pre – Pen در بازار دارویی دنیا موجود است ولی در ایران بدلیل قیمت گران موجود نیست و در نتیجه برای انجام تست پوستی بعنوان جایگزین از Benzyl penicillin یا Penicillin G که یک عامل تعیین کننده فرعی حساسیت به پنی سیلین است استفاده می شود، اما دانستن این نکته ضروری است که احتمال بروز واکنش های آلرژیک حتی پس از پاسخ منفی تست حساسیت وجود دارد.

در ابتدا مطالبی در مورد ساختمان پنی سیلینها و انواع پنی سیلین G به منظور آشنایی با علت انتخاب این دسته از پنی سیلین ها به عنوان معرف آورده می شود:

فرم اصلی و اولیه پنی سیلین، بنزیل پنی سیلین (پنی سیلین G) نام دارد که شامل هسته 6- Aminopenicillanic Acid می باشد، سایر پنی سیلین ها از ترکیب این هسته و یک زنجیره فرعی بنزیل ساخته می شوند.

دارویی که در بازار کشور به آن پنی سیلین G گفته می شود در واقع ویال های یک ميليون (نمک سدیم) و پنج میلیون واحدی (نمک پتاسيم) از بنزیل پنی سیلین می باشد که به علت نمک موجود در آن و حلالیت بالا می تواند در به وجود آمدن واکنش های سریع در صورت وجود حساسیت در بیمار به عنوان یک معرف مؤثر باشد.

بسته به نوع زنجیره فرعی که به هسته اصلی متصل می شود، اشکال مختلف پنی سیلین ساخته و نام گذاری می شوند

انواع پنی سیلین G

1- پنی سیلین G اسدیم یا پتاسیم R=Na,K

فرمی از پنی سیلین است که محلول در آب می باشد و به سرعت متابولیزه می شود، در این نوع پنی سیلین از نمک های سدیم یا پتاسیم استفاده می شود.

2. پنی سیلین G پروکائین

در ساختمان این پنی سیلین، زنجیره پروکائین به پنی سیلین G متصل شده است، این فرم از پنی سیلین آهسته تر متابولیزه شده و هنگامی که به صورت داخل عضلانی تزریق می شود درد کمتری ایجاد می کند. (پروکائین به عنوان یک عامل بی حسی عمل نماید).

پنی سیلین G پروکائین به فرم های

 400000 u/vial (300000 unit Pen G procaine + 100000 unit Pen Gk)

و

800000 u/vial (600000 unit Pen G procaine + 200000 unit Pen Gk)

در بازار دارویی موجود می باشد.

این پنی سیلین شامل پنی سیلین G به همراه زنجیره فرعی بنزاتین است؛ این شکل از دارو بسیار آهسته متابولیزه می شود و به آرامی دارو را آزاد می کند، در بازار به شکل پنی سیلین 1200000 واحدی وجود دارد؛ اثر پنی سیلین بنزاتین به آرامی (طی 24 ساعت) شروع شده و به مدت طولانی 24 هفته باقی می ماند و فواصل تزریق آن یک ماهه است.

۴. پنی سیلین 6.3.3

یکی از داروهای انحصاری در فارماکوپه دارویی ایران است و حاوی 600000 واحد پنی سیلین G بنزاتين + 300000 واحد پنی سیلین G پروکائین + 300000 واحد پنی سیلین G پتاسیم است. بعد از تزریق عضلانی این دارو، پنی سیلین G پتاسیم فورا جذب و وارد جریان خون می شود (که حدود ۴ ساعت دوام دارد)، سپس پنی سیلین G پروکائین جذب می شود و تا ۲۴ ساعت دوام دارد و در نهایت پنی سیلین G بنزاتین به آرامی و در طی ۴-۲ هفته وارد خون شده و سطح پنی سیلین G را در طی این مدت در جریان خون، در حد درمانی نگه می دارد.

در صورت استفاده از Penicillin G برای انجام تست پوستی باید از نمک سدیم و پتاسیم آن استفاده شود که حلالیت زیادی داشته و سریع متابولیزه می شود و پنی سیلین G را آزاد می کند و می تواند به عنوان یک معرف جهت انجام تست پوستی استفاده گردد.

از آنجایی که مهمترین عامل حساسیت زا در مولکول پنی سیلین، حلقه بتالاكتام می باشد در نتیجه بیماران حساس به پنی سیلین باید از مصرف آنتی بیوتیک های دارای حلقه را بتالاكتام (خوراکی و تزریقی) مانند آمینوپنی سیلین ها (Ampicillin و Amoxicillin) و دیگر پنی سیلین های نیمه سنتزی جدید (Piperacillin و Ticarcillin ,Cloxacillin و Carbenicillin و …) خودداری نمایند، آنتی بیوتیک های دسته سفالوسپورین (Cefixime , CephalexinCeftriaxone , Cefuroxime , Ceftizoxime  Ceftazidime , Cefepime و …) نیز به دلیل شباهت ساختاری به پنی سیلین ها و داشتن حلقه بتالاكتام می توانند واکنش های آلرژیک مشابهی چون آنافیلاکسی، تب، راش های پوستی و … ایجاد نمایند؛ اما تنها حدود ٪۵ – ۱۰ افراد حساس به پنی سیلین، به سفالوسپورین ها نیز واکنش حساسیتی نشان می دهند.

در نتیجه در بیماران با سابقه شوک آنافیلاکسی به پنی سیلین، نمی توان از سفالوسپورین ها استفاده نمود ولی در صورتی که واکنش های حساسیتی به شکل واکنش های پوستی ملایم مانند رانش های ماکولو یا پولار بوده است، سفالوسپورین ها را می توان با احتياط تجویز نمود.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ نسخه های رایج ترکیبی (داروهای ترکیبی)