تجهیزات حفاظت فردی در تاسیسات و تصفیه خانه ها

تجهیزات حفاظت فردی در تاسیسات و تصفیه خانه ها

فرمت: PDF   تعداد صفحات: 22

فهرست:

• لباس کار ایمن
• حفاظت از دست
• تجهیزات تنفسی
• حفاظت از پا
• حفاظت از سر

به منظور تامین و ارتقاء سطح ایمنی و حفاظت نیروی کار و همچنین صیانت نیروی انسانی و نیز به جهت پیشگیری از حوادث در تصفیه خانه های آب و فاضلاب استفاده از وسایل حفاظت فردی الزامی است. لباس کار به عنوان یکی از وسایل استحفاظی فردی مطرح می باشد و کلیه پرسنل باید با لباس کار مناسب در محل کار خود حاضر شوند. لباس کار پرسنل دارای خصوصیاتی بوده و مطابق مقررات خاصی در اختیار آنها قرار می گیرد.

معمولا لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت می کند. ساده ترین شکل لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار (دو تکه) و نوع یکسره و از جنس الیاف طبیعی و یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی و در مواردی تماما از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید می شود. بدیهی است هر چه الیاف بکار رفته در پارچه طبیعی تر باشد، تبادل حرارتی آن آسان تر است.

• لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد.
• پرسنلی که با ماشین کار می کنند و یا در جوار ماشین آلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد.
• آویزان نمودن زنجیر، ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکیدا ممنوع است.
• در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق وجود دارد همراه داشتن مواد قابل اشتعال برای پرسنل مربوطه اکیدا ممنوع است.
• در صورتی که انجام کاری ایجاب نماید که پرسنل آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند.
• پرسنلی که در محیط های آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال، انفجار و یا مسموم کننده اشتغال دارند، نباید لباس های جیبدار و یا لبه دار را در بر داشته باشند، چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند.
• پیش بند مخصوص پرسنلی که با مایعات خورنده مثل اسیدها و مواد قلیایی سوزانده کار می کنند، باید از کائوچوی طبیعی یا صنعتی و یا از مواد دیگری تهیه شود که در مقابل مایعات خورنده مقاومت داشته و تمام سینه را نیز بپوشاند.

شکل ۱: پیش بند پرسنلی مقاوم به ترکیبات خطرناک

• لباس ایمنی مخصوص پرسنلی که با مواد خورنده و یا مضر کار می کنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می کنند، باشد.
• لباس پرسنلی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می کنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیرقابل نفوذ باشد.
• لباس کار نباید گشاد باشد، مخصوصا قسمت های سر آستین آن.
• لباس کار نباید به میزانی تنگ باشد که اعضای بدن هنگام کار با اشکال مواجه شوند.
• آستین ها را نباید به طرف بالا برگرداند و یا لوله کرد.
• پرسنلی که لباسشان به مواد نفتی یا شیمیایی خطرناک آغشته شود باید فورا لباس خود را شسته و یا تعویض نموده و آن قسمت از بدن را نیز که در تماس بوده با شوینده های مناسب بشویند. هیچ یک از پرسنل حق ندارند با لباس آغشته به مواد نفتی و یا مواد شیمیایی به آتش، شعله و دیگر منابع حرارتی نزدیک شوند و یا کبریت و فندک و غیره روشن نمایند.
• در صورت پارگی، خراب شدن و یا آلودگی به مواد نفتی یا شیمیایی خطرناک، باید برای تمیز شدن آن اقدام نمایید و در صورت نیاز به تعویض به سرپرست مربوط ارائه شود.
• البسه آغشته به روغن و یا گریس باید فورا از تن خارج شود چون ممکن است ایجاد ناراحتی پوست نماید.
• لباس کار باید با توجه به خطراتی که در حین کار برای پرسنل مربوط به وجود می آید انتخاب شده و به ترتیبی باشد که از بروز خطرات تا حد ممکن جلوگیری کند.
• لباس کار باید مناسب با بدن پرسنل استفاده کننده بوده و هیچ قسمت آن آزاد نباشد، کمر آن همیشه بسته و جیب های آن کوچک بوده و تا حد امکان تعداد جیب ها کم باشد.
• لباس نسوز مخصوص حفاظت برخی از پرسنل در مقابل حریق و یا انفجاری که ممکن است ناگهان در حین انجام کار پدید آید باید پوشش کاملی (لباس، کلاه، دستکش و کفش حفاظتی) از نوع یک تکه و سرهم باشد.

حفاظت از دست (Hand Protection)

• دستکش ها به منظور محافظت دست در برابر سرما، گرما، محافظت در برابر سایش، ضربه، مواد شیمیایی و یا آلودگی و بطور کلی محافظت دست از هر اثر خارجی که برای دست مضر است، بکار می روند.
•  بیش از ۴۱ درصد حوادث ناشی از کار مربوط به آسیب های وارده به دست و انگشتان می باشد.
• دست انسان را خطرات متعددی از جمله لبه های تیز و برنده، ضربات مکانیکی، مواد شیمیایی، حرارت، الکتریسیته، ارتعاش در تصفیه خانه ها تهدید می کند که جهت پیشگیری از این آسیب ها آشنایی با الزامات عمومی بکارگیری این تجهیزات حفاظتی و انواع دستکش های حفاظتی ضروری است.
• دستکش ها از نظر محدوده پوشش دست که بایستی مورد حفاظت قرار گیرند، به ساق کوتاه (تا روی مچ) ساق متوسط (تا روی ساعد) و ساق بلند (تا روی آرنج) تقسیم می شوند. همچنین بسته به میزان قابلیت تحرک مورد نیاز انگشتان به انواع پنچ انگشتی، دو انگشتی و تک انگشتی دسته بندی می شوند. در برخی از انواع دستکش ها بویژه دستکش های حفاظتی در برابر حرارت و برخی مواد شیمیایی، از آسترهای کتانی در جدار داخلی دستکش استفاده می شود.

علائم مشخص کننده نوع خطر برای دستکش های ایمنی به شرح زیر است:

آشنایی با علائم ایمنی دستکش های صنعتی

• در انتخاب دستکش های حفاظتی جهت فعالیت های مختلف می توان از علائم مشخصه ثبت شده بر روی دستکش جهت مصارف گوناگون استفاده کرد.
• افرادی که با مواد خورنده از قبیل اسیدها و قلیاها سرو کار دارند باید از دستکش های ساخته شده از لاستیک طبیعی تا مصنوعی یا پلاستیکی نازک و نرم استفاده کنند.
• دستکش پرسنلی که با مواد سمی تحریک کننده کار می کنند باید آنقدر بلند باشد که بازوها را کاملا بپوشاند.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ اقدامات مدیریتی HSE در تاسیسات و تصفیه خانه های آب و فاضلاب

⇐ آشنایی با ساختارها، مجوزها و دستورالعمل های HSE در تصفیه خانه ها

⇐ کلیات HSE در تاسیسات و تصفیه خانه های آب و فاضلاب