بیماری های مری و جراحی های مربوط به آن

بیماری های مری و جراحی های مربوط به آن

تنظیم: دکتر نوین نبوی و دکتر نسرین احسان فر

فرمت: PDF تعداد صفحات: 33

فهرست:

• آناتومی (آناتومی عمومی، خونرسانی، تخلیه وریدی و لنفاتیک، عصب دهی، بافت شناسی)
• فیزیولوژی
• بیماری های مری: علائم و تظاهرات بالینی
• آزمون های تشخیصی در بیماری های مری (آزمون بلع باریوم، مانومتری مری، تحت نظر گرفتن PH مری، تصویربرداری، آندوسکوپی فوقانی، سونوگرافی اندوسکوپیک)
• بیماری های مری (بیماری ریفلاکس معدی-مروی به همراه تشخیص درمان و درمان جراحی، کارسینوم مری، جایگزین های مری، پوسیجرهای جراحی، درمان تئو-ادجوان، لیزر و درمان فتودینامیک، پرتوتابی و شیمی رادیو درمانی)
• پارگی مری (آسیب های مری گردنی، پارگی مری توراسیک)
• فتق های هیاتال
• اختلالات حرکتی مری (اختلالات هایپرموتیلیته ، دیورتیکول های مری)
• ضایعات خوش خیم مری
• خوردن جسم خارجی
• خوردن مواد سوزاننده
• سوالات تستی + پاسخ های تشریحی

اهداف

1. توصیف آناتومی کلی مری را از نظر محل، ساختارهای مجاور و نواحی تنگی
2. توصیف خونرسانی شریانی، تخلیه وریدی و عصب دهی مری
3. توصیف لایه های جداره مری را از نظر بافت شناسی
4. توصیف فیزیولوژی بلع
5. توصیف روش های تصویربرداری و مطالعات عملکردی که برای بررسی بیماری های مری انجام می شود
6. توصیف فاکتورهای آناتومیک و فیزیولوژیک مؤثر در ایجاد ازوفاژیت ریفلاکسی
7. توصیف علائم ازوفاژیت ریفلاکسی و بحث در مورد روش های تشخیصی لازم برای تایید تشخیص آن.
8. لیست کردن اندیکاسیون های انتخاب روش های جراحی برای درمان ریفلاکس مری و بحث در مورد پایه فیزیولوژیک روش های آنتی ریفلاکس انتخابی
9. دو نوع اصلی سرطان های مری، از نظر سلولی را نام ببرید.
10. اتیولوژی های شناخته شده سرطان های مری را نام ببرید.
11. نام بردن علائمی را که به نفع سرطان مری هستند.
12. تعیین کردن طرح کلی، برنامه تشخیصی و staging بیمار مشکوک به سرطان مری
13. توصیف روش های جراحی برداشت (رزکسیون) سرطان مری.
14. توصیف اتیولوژی، تظاهرات بالینی و یافته های معاینه فیزیکی پارگی (پرفوراسیون) تروماتیک مری در فاز اولیه و تاخیری
15. توصيف اقدامات درمانی و جراحی لازم برای پارگی مری.
16. توصيف فتق هیاتال مری همراه با انواع آناتومیک و درمان های مرتبط با آن
17. توصیف پاتوفیزیولوژی اقدامات تشخیصی شامل رادیولوژی، مانومتری و مدیریت آشالازی
18. لیست کردن دیورتیکول های شایع مری را با توجه به محل، علائم و پاتوژنز.

مری اوروفارنکس را به معده وصل می کند. آناتومی و پاتوفیزیولوژی پیچیده مری، باعث می شود عملکرد ساده آن به عنوان مجرایی برای عبور محتویات دهان به معده به چشم نیاید صرف نظر از تخصص پزشکی، اطلاع داشتن در مورد بیماریهای مری برای پزشک آینده که در کلینیک کار می کند، مفید خواهد بود. اگرچه این بخش موضوعات مختلفی از بیماریهای مری را پوشش میدهد، دانشجوی پزشکی باید بر اقدامات تشخیصی درمانی لازم برای سه بیماری شایع مری تمرکز کند. این سه بیماری ریفلاکس، کارسینوم مری و پارگی مری هستند.

آناتومی

آناتومی عمومی مری یک لومن گوارشی عضلانی، به طول تقریبی ۲۵سانتیمتر است، که فارنکس را به معده وصل می کند. مری از محاذات غضروف کریکویید (سطح ششمین مهره گردنی) شروع شده و تا زیر دیافراگم (سطح مهره دوازدهم سینه ای)، ادامه می یابد و آن را می توان به چهار سگمان تقسیم کرد. مری گردنی (به طول ۳ تا ۵ سانتیمتر) سگمان پروگزیمال و میانی مری توراسیک (به طول ۱۸ تا ۲۲ سانتی متر) و سگمان دیستال مری شکمی به طول ۶ سانتی متر. برای ترسیم اندوسکوپیک، مری از حدود ۱۵ سانتی متر از دندان های پیشین شروع شده و تا حدود ۴۰ سانتی متر از دندان پیشین ادامه می یابد.

مری از مدياستينوم خلفی توراکس عبور می کند. ساختارهایی که در ارتباط نزدیک با مری هستند، شامل: نای و دهلیز چپ (هر دو در قدام مری) و آئورت توراسیک نزولی (آئورت از سمت چپ مری در طول آن پایین می آید، سپس وقتی از دیافراگم عبور می کند، به خلف می چرخد) (تصویر ۱). چون آئورت سمت چپ مری قرار می گیرد، بیشتر رویکردهای جراحی از طریق توراکوتومی راست انجام می شود. (تصویر۲) سه تنگی آناتومیک اصلی از نظر بالینی اهمیت دارند، چون جسم خارجی بلعیده شده اغلب آنجا گیر می افتد و food impaction محتمل است، که عبارت اند از: تنگی پروگزیمال مری در محاذات عضله کریکوفارنژیوس، تنگی میانه مری در محاذات قوس آئورت و تنگی دیستال در محاذات دیافراگم (تصویر۳). مری دو اسفنکتر عملکردی دارد: اسفنکتر فوقانی مری (UES) در محاذات عضله کریکوفارنژیوس و اسفنکتر تحتانی مری (LES) بین مری و معده.

FIGURE 1. A, Anterior view with the lung and the heart removed to expose the posterior mediastinum where the esophagus and the aorta run. B, CT scan shows cross-sectional cut at the shown level with the aorta on the left and the heart anterior of the esophagus. (A, Reprinted from Fischer JE, et al. Fischer’s Mastery of Surgery, 6th ed. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins, 2012:793, with permission.)

FIGURE 2. Esophageal anatomy from a surgeon’s perspective. A, Through a right thoracotomy, most of the thoracic esophagus is accessible. As a result, proximal and mid thoracic esophageal lesions are best approached through the right chest. B, From a left thoracotomy, the descending thoracic aorta obstructs access to the esophagus, except for the distal segment. As a result, distal thoracic esophageal lesions are best approached through the left chest, especially if en bloc resection of a distal esophageal lesion is planned. Also shown are the subdivision of the esophagus into four segments (1) cervical, (2) proximal, (3) middle, and (4) distai esophagus, and their landmarks and distance from the incisors. (Reprinted from Fischer JE, et al. Fischer’s Mastery of Surgery, 6th ed. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins, 2012:794, with permission.)

خون رسانی

مری گردنی از شریان تیروئیدی تحتانی از تنه شریانی تیروسرویکال خون می گیرد. مری توراسیک از شریان های برونشیال، و شریان کوچک تر مری از آئورت توراسیک مشروب می شود. دیستال مری با شاخه هایی از شریان گاستریک چپ خون رسانی می شود (تصویر ۴).

تخلیه وریدی مری گردنی عمدتا به ورید تیروئید تحتانی و مری توراسیک عمدتا به ورید آزیگوس درناژ می شود. از مری دیستال به ورید کرونری و ورید گاستریک چپ ریخته که به سیستم پورت وارد میشوند (تصویر ۵). در سیروز کبدی همراه با هایپرتنشن ورید پورت، شبکه وریدی تحتانی مری باعث درناژ کلترال از سیستم وریدی پورت به ورید آزیگوس شده و واریس مری ایجاد می شود.

تخلیه لنفاتیک

لنف از مری گردنی به گره های لنفی گردنی عمقی (ژوگولار) درناژ می شود. از مری توراسیک به گره های لنفی مدياستينوم خلفی، مثل گره های پاراتراکتال و ناف مری تخلیه می شود. مری دیستال به گره های لنفی سلیاک، گاستریک چپ و پاراهیاتال درناژ می شود (تصویر ۶) گسترش اولیه به گره لنفی به محل کارسینوم مری بستگی دارد.

عصب دهی

عصب دهی مری مبنی بر سیستم عصبی اتونوم است؛ که با فیبرهای سمپاتیک و پاراسمپاتیک که اثرات مخالفی اعمال می کنند. پروگزیمال مری، فیبرهای عصبی را از شاخه راجعه حنجره ای عصب واگ و زنجیره سمپاتیک گردنی دریافت می کند. آسیب عصب راجعه حنجره ای نه تنها طناب های صوتی را فلج می کند بلکه با اختلال مکانیسم بلع مری فوقانی، ریسک آسپیراسیون را افزایش میدهد. بخش دیستال مری اعصاب اتونوم را از واگ و زنجیره سمپاتیک دریافت می کنند. فیبرهای سمپاتیک و پاراسمپاتیک شبکه عصبی اینترامورال، در محل موسکولاریس پروپریا بین لایه های عضلانی حلقوی و طولی قرار دارند (شبکه میانتریک) شبکه میانتریک فعالیت پریستالتیک مری را کنترل می کند و وقتی آسیب ببیند، می تواند موجب آشالازی شود. (عضله مری ریلکس نمی شود). فیبرهای آوران احشایی درد مری، از طریق فیبرهای سمپاتیک و پاراسمپاتیک به طناب نخاعی توراسیک فوقانی می رود. و مسیر مشابهی با فیبرهای حسی قلبی دارد. در نتیجه، درد قلبی (آنژین) می تواند به درد مری (اسپاسم، ریفلاکس اسید) شبیه باشد. عصب دهی حرکتی مری از طریق واگ است.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ جزوه تروما و جراحی

⇐ جراحی هرنی دیواره شکمی (فتق های شکمی)

⇐ جزوه سوختگی ها و جراحی