بررسی و اندازه گیری پخش آلاینده های هوای خروجی از پتروشیمی

بررسی و اندازه گیری پخش آلاینده های هوای خروجی از پتروشیمی

فرمت: PPT   تعداد صفحات: 23

نحو آلودگی پراکنش ها در محیط اطراف واحدهای صنعتی از سالیان پیش در بسیاری از کشورهای دنیا مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از روش های مختلف، مدلی از نحوه پراکنش و چگونگی توزیع گازهای آلاینده با توجه به پارامترهای اقلیمی نظیر باد، بارش و… در اطراف واحدهای صنعتی ارائه شده است.

فعالیت صنایع پتروشیمی گاز و ذرات جامد به اتمسفر رها می شود، این گازها شامل NO₂ ، CO₂ ، SO₂ ، CO و … که غلظت بیش از اندازه آنها سلامت انسانها را در معرض خطر می دهد. از این رو یکی از مسائل و مشکلات اساسی در صنایع پتروشیمی انتشار بیش از حد مجاز دی اکسید گوگرد و دی اکسید نیتروژن می باشند.

در مجتمع پتروشیمی شهید تندگویان، با استفاده از روش در این مطالعه نحوه انتشار غلظت گازهای آلاینده مدلسازی گوسین و در سه وضعیت جوی ناپایدار، پایدار و خنثی مورد پردازش قرار گرفت. نتایج حاصل نشان می دهد آلاینده که میزان غلظت ها خنثی در شرایط جوی پایدار بیشتر از شرایط جوی ناپایدار می باشد و در کل میزان غلظت گاز دی اکسید نیتروژن در منطقه بیشتر از میزان غلظت گاز دی اکسید گوگرد می باشد.

دی اکسید گوگرد پایدار در وضعیت جوی

در شرایطی که باد غالب شمال غربی با سرعت متوسط 7/1 متر در ثانیه در ماه های آذر و دی بوزد و آسمان پوشیده از ابر و تابش خورشید کم باشد، وضعیت پایدار جوی رخ می دهد که در آن صورت میزان غلظت دی اکسید گوگرد در فاصله محیطی 5000تا 1350 متری از استانداردهای زیست تجاوز می کند و در فاصله 5000 الى 10000 متری، میزان غلظت انتشار گوگرد دی اکسید نزدیک به حد استاندارد می باشد تر و در فاصله 10000 متری به بالاتر میزان غلظت این آلاینده از استاندارد پایین می رود.

توجه به اینکه وضعیت جوی پایدار می باشد میزان غلظت این آلاینده افزایش می یابد و مدت زمان بیشتری در جو باقی می ماند و عمل رقيق سازی به کندی صورت می گیرد. ولی در این ماهها به دلیل اینکه میزان بارندگی نسبت به ماه های دیگر بیشتر است به میزان قابل توجهی ذرات معلق به قطر 0/5 میکرون و بیشتر شسته می شوند.

در شرایط وضعیت پایدار جوی، میزان غلظت دی اکسید نیتروژن 250 تا 6000 در فاصله متری از استانداردهای زیست محیطی تجاوز می کند و در فاصله 6000 الى 25000 متری، میزان غلظت انتشار دی اکسید نیتروژن نزدیک به حد استاندارد می باشد و از 25 کیلومتر به بالا تر میزان غلظت این آلاینده از استاندارد پایین تر می رود.

آلاینده همانطور که در مورد انتشار دی اکسید گوگرد در شرایط جوی پایدار در ماه های دی و آذر گفته شد، میزان غلظت این آلاینده در این ماه ها افزایش می یابد و مدت زمان بیشتری در جو باقی می ماند و عمل رقیق سازی به کندی صورت می گیرد. اما به دلیل اینکه میزان بارندگی نسبت به ماه های دیگر بیشتر است، به میزان قابل توجهی، ذرات معلق به قطر 0/5 میکرون و بیشتر شسته می شوند.

دی اکسید گوگرد در وضعیت جوی ناپایدار

در شرایطی که باد غالب شمال غربی با سرعت متوسط 8/9 متر در ثانیه در ماه های اردیبهشت، خرداد و تیر داشته باشیم و آسمان صاف و بدون پوشش ابری، تابش خورشید زیاد باشد، وضعیت ناپایدار جوی که بهترین وضعیت برای پراکنش آلودگی می باشد، رخ می دهد . در این شرایط جوی، میزان غلظت دی اکسید گوگرد در فاصله 200 تا 2000 متری از استانداردهای زیست محیطی تجاوز می کند و بعد از این فاصله به حد استاندارد زیست محیطی می رسد.

بطور کلی در این ماه ها به علت ناپایداری هوا آلاینده ها به صورت عمودی بالا رفته و سپس پراکنده می شوند.

در وضعیت ناپایدار جوی، میزان غلظت دی اکسید نیتروژن در فاصله 100 تا 2000 متری از استانداردهای زیست محیطی تجاوز می کند و از این فاصله به بالا نزدیک به حد استاندارد می رسد. غلظت دی اکسید نیتروژن در شرایط ناپایداری جوی بیشتر از غلظت گوگرد دی اکسید می باشد.

دی اکسید گوگرد خنثی در وضعیت جوی

در شرایطی که باد غالب شمال غربی با سرعت متوسط 7/9 متر بر ثانیه در ماه های بهمن، اسفند و فروردین شروع به وزیدن نماید و آسمان پوشیده از ابر و تابش خورشید کم باشد، وضعیت خنثی جوی رخ می دهد که در آن صورت میزان غلظت دی اکسید گوگرد در فاصله 300 تا 1000 متری از استانداردهای زیست محیطی تجاوز می کند.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ آلاینده های زیست محیطی و حفاظت از محیط زیست

⇐ منشا گازهای گلخانه ای و اثرات آن بر محیط زیست

⇐ پراکندگی آلاینده ها در اتمسفر