بازگردش مواد موجود در پسماند شهری

بازگردش مواد موجود در پسماند شهری

فرمت: PDF   تعداد صفحات: 66

فهرست:

• موضوعات کلیدی در بازگردش مواد
• قوطی های آلومینیومی
• کاغذ و مقوا
• پلاستیک ها
• شیشه
• فلزات آهنی (آهن و فولاد)
• فلزات غیرآهنی
• بخشی از ضایعات باغی که به طور مجزا جمع آوری می شوند.
• بخش آلی پسماند شهری
• پسماند ساخت و تخریب (نخاله های ساختمانی)
• چوب
• پسماند روغنی (نفتی)
• تایر مستعمل
• باطری های اسیدی – سربی
• باطری های خانگی
• فرصت های آینده در بازگردش پسماند
• مسائل و موضوعات مورد بحث
• منابع

بازگردش وسایل اوراقی و قراضه های موجود در پسماند شهری شامل: (۱) بازیابی مواد از جریان پسماند (۲) پردازش میانی، از قبیل دسته بندی و متراکم سازی (۳) حمل و نقل و (۴) پردازش نهایی جهت تهیه یک ماده خام برای کارخانه ها و یا یک محصول نهایی می باشد. مزایای عمده باز گردش، حفاظت منابع طبیعی و فضای محل دفن است. با این وجود جمع آوری و انتقال مواد نیازمند صرف انرژی و نیروی کارگری زیاد می باشد و از لحاظ تاریخی اغلب این برنامه ها مقرون به صرفه نبوده اند. شرایط مورد نیاز برای یک برنامه موفق آن است که برای مواد بازیابی شده تقاضای زیادی وجود داشته باشد و ارزش بازاری (ارزش فروش مواد) جهت پرداخت هزینه های جمع آوری و حمل و نقل کافی باشد. هدف این بخش تشریح موضوعات کلیدی مرتبط با بازیابی و پردازش پسماند و بحث در خصوص موادی است که در حال حاضر برای باز گردش از پسماند شهری بازیابی می شوند و نیز معرفی مواد باقیمانده ای است که باید بازیابی شوند. این بخش بر موقعیت های استفاده مجدد و باز گردش برای مواد بازیابی شده از پسماند شهری و مشخصات کاربردی این مواد تأکید دارد.

موضوعات کلیدی در باز گردش مواد

موضوعات و بحث های اساسی در باز گردش مواد شامل شناسایی: (۱) موادی که قرار است از جریان پسماند منحرف و تبدیل شوند (۲) فرصت های استفاده مجدد و باز گردش و (۳) مشخصات خریداران مواد بازیابی شده می باشد.

شناسایی موادی که قرار است تبدیل شوند

مدیران در عرصه پسماند، غالبا در یک چارچوب قانونی برای بیشینه سازی عمر محل های دفن و کمینه سازی هزینه های بهره برداری تلاش می کنند که بر اساس آن، برگرداندن و منحرف کردن درصدی از پسماند جمع آوری شده از محل دفن اجباری بوده و یا دفع بعضی از مواد مثل ضایعات باغی در محل دفن بطور آشکار ممنوع اعلام گردیده است. مدیران باید تصمیم بگیرند که کدام گروه از مواد باید برای تطبیق با اهداف تبدیلی از جریان پسماند تفکیک شوند. این تصمیم پیچیده است، زیرا در واقع بسیاری از مواد (مثل شیشه) بازار خرید و فروش کمی دارند یا حمل و نقل آنها نمی تواند از لحاظ اقتصادی به صرفه باشد. از طرف دیگر موادی با ارزش خرید و فروش بالا (مثل آلومینیوم) معمولا توسط مصرف کنندگان، بازیافت می شوند و تنها میزان کمی از مواد ورودی به سیستم مدیریت پسماند را تشکیل میدهند و بنابراین این امر قابلیت کسب درآمد را کاهش می دهد.

شناسایی فرصت های باز گردش و استفاده مجدد

سازمانهای عهده دار توسعه یک برنامه باز گردش باید وجود بازار برای مواد بازیابی شده، زیر ساخت جمع آوری و هزینه کلی را مورد نظر قرار دهند. تنها زمانی بازار برای مواد بازیابی شده وجود دارد که کارخانه ها یا تولید کننده ها به این مواد نیاز داشته باشند، یا بتوانند از آنها به عنوان جایگزین هایی قابل رقابت با مواد خام استفاده کنند. بنابراین بازار به کیفیت مواد، ظرفیت کلی صنعت و هزینه رقابتی با مواد خام بستگی دارد. در اغلب موارد، مواد بازیابی شده کیفیتی پایین تر از مواد اصلی دارند، بنابراین قیمت فروش چنین موادی باید برای خریداران جذاب باشد. بازار توسط قوانین توسعه دهنده تقاضای دراز مدت و یا بوسیله پیشرفت در فناوری نیز بوجود می آید. بازار برای پلاستیک ها: یک مثال. بحث زیر در مورد بازار برای پلاستیک، برخی از مشکلات موجود در بازاریابی مواد بازیابی شده و اینکه چرا مواد بازیابی شده به ندرت قابل رقابت با مواد اصلی هستند، را شرح می دهد.

ارزش پایین پلاستیک های بازیابی شده. پلاستیک های بازیافتی ارزش پایینی دارند، زیرا مواد اصلی نسبتا ارزان هستند. انگیزه مالی کمی برای جمع آوری وجود دارد و بنابراین بازیافت باید.

تقریبا ۹۰ درصد بطریهای نوشیدنی ۲ لیتری بازیابی شده توسط پردازش کنندگان از ۱۰ ایالت دارای مقررات سپرده گذاری برای بطری بدست می آیند [۸]

فقدان زیرساخت. زیر ساخت های جمع آوری و پردازش برای پلاستیک ها، سراسری و کشوری نیست در حالیکه در مورد آلومینیوم چنین است و بطور کلی به مناطق محلی محدود شده است. در نتیجه بسیاری از مصرف کنندگانی که قصد باز گردش دارند، مواد پلاستیکی را پیدا نمی کنند. پیامد دیگر این است که یک منبع قابل اعتماد و با ثبات مواد بازیابی شده برای پردازش کنندگان و کارخانه ها وجود ندارد.

وزن مخصوص پایین. نسبت حجم به وزن برای پلاستیک، مخصوصا برای محصولات اسفنجی پلی استایرن (PS) خیلی بالاست. جوامع دور افتاده برای جمع آوری و انتقال پلاستیک ها تلاشی نمی کنند و هیچ کس مایل به انجام این کار و جمع آوری پلاستیک ها نمی باشد. تلاش ها برای متراکم سازی پلاستیک ها در وسیله جمع آوری کننده تا این تاریخ موفقیت آمیز نبوده و دانه ای نمودن تا زمانی که تمام پلاستیکها تفکیک نشوند، قابل قبول نمی باشد. وزن نسبتا پایین پلاستیک نیز جوامع دارای برنامه های تبدیلی محل دفن را به سمت بازیابی سایر مواد سوق می دهد.

توان آلودگی. بطری های پلاستیکی ورودی به واحدهای پردازش، اغلب توسط مواد یا سایر پلاستیک های نامطلوب آلوده می شوند. مواد خارجی مثل پسماندهای غذایی و بقایای محصولات موجب ایجاد پوشش زودرس روی دانه سازها و سایر تجهیزات می شوند. پلاستیک های ناهمگون و ناهمساز کیفیت محصولی که تحت آسیاب مجدد قرار گرفته را کاهش داده و بنابراین باید حذف شوند.

زیر ساخت جمع آوری بازیابی قوطی های نوشیدنی آلومینیومی منحصر به فرد است زیرا یک شبکه گسترده حمل و نقل منطقه ای و مراکز پردازش برای آنها تأسیس شده است. بطور ایده آل توسعه یک زیر ساخت جمع آوری باید تقاضای بازار را به دنبال داشته باشد که این امر مستلزم برخورداری مواد بازیابی شده از ارزش کافی به منظور ایجاد حمایت از تأمین هزینه جمع آوری، پردازش و حمل و نقل می باشد. پردازش کننده های مواد بازیابی شده معمولا واحدهای پردازش را در مناطق پرجمعیت با مقادیر زیادی از مواد قابل بازیابی تأسیس می کنند. باز گردش کنندگان باید هزینه حمل و نقل مواد به این تسهیلات مرکزی را پرداخت نمایند. تحمیل هزینه جمع آوری و حمل و نقل به خریداران، در مقایسه با هزینه پرداختی برای مواد بازیابی شده، معمولا دلیلی است که موجب عدم توانایی حفظ برنامه های باز گردش در جوامع کوچک بدون دریافت یارانه می گردد.

ادامه مطلب را با دانلود پاورپوینت مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ فناوری های تبدیل حرارتی، زیستی و شیمیایی پسماند

⇐ فناوری های جداسازی و پردازش مواد پسماند

⇐ ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی و تغییر شکل پسماند