انواع سامانه ها و تجهیزات کلرزنی آب
انواع سامانه ها و تجهیزات کلرزنی آب
انواع سامانه ها و تجهیزات کلرزنی آب
فرمت: Pdf تعداد صفحات: 32
انواع سامانه های کلرزنی آب
- انواع سیستم های کلرزنی از دیدگاه محل مصرف و نوع آلاینده
- انواع سیستم های کلرزنی از دیدگاه چینش تجهیزات
- لوله گذاری در سامانه های کلرزنی
تجهیزات سامانه های کلر زنی آب
- شیرها
- تجهیزات خط انتقال گاز پر فشار و انتقال مایع
- تجهیزات خط خلا و تنظیم کننده ی میزان تزریق
بهره برداری از سامانه ای کلرزنی آب
- شیوه ی بهره برداری استاندارد
- برنامه ی نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه
- تعیین مقدار تزریق
- سرویس و نگهداری تجهیزات کلرزنی
- جلوگیری از ورود عوامل مخرب
- اجرای به موقع برنامه ی نگهداری پیشگیرانه
- انتخاب درست تجهیزات
انواع سیستم های کلرزنی از دیدگاه محل مصرف و نوع آلاینده
کلرزنی اولیه
همان گونه که از نام آن بر می آید، این کلرزنی قبل از هرگونه عملیات تصفیه صورت می گیرد. کلرزنی اولیه، اولین مرحله ی گندزدایی آب است تا باکتری های موجود در آب تا حد امکان از بین بروند.
در تصفیه ی آب آشامیدنی کلرزنی اولیه برای محافظت فیلترها از بار باکتریایی بیش از حد صورت می گیرد. این فرآیند در تصفیه ی فاضلاب به منظور کنترل مراحل بیولوژیک تصفیه و جلوگیری از افزایش بیش از حد رشد باکتری ها ناشی از ورود باکتری های خارجی صورت می گیرد.
کلرزنی نهایی
این کلرزنی آخرین مرحله ی تصفیه بوده و به منظور اطمینان از وجود کلر کافی در خروجی تصفیه و خط لوله ی توزیع برای جلوگیری از رشد مجدد باکتری ها در آن انجام می شود.
شوک کلر
فرآیند شوک کلر به منظور گندزدایی سریع و قابل اطمینان تأسیسات جدید یا جدید تعمیر شده ی آب آشامیدنی قبل از بهره برداری از آنها صورت می گیرد. لازم به ذکر است که این فرآیند در زمان احتمال آلودگی یا اثبات آن از راه آزمایش های مربوطه، مثل ورود آبهای سطحی به چاه در اثر آب گرفتگی انجام می شود.
روش عمل به طور خلاصه عبارت است از وارد کردن کلر یا گندزداهای پایهی کلر به تأسیسات یا چاه آب رسانی به میزانی است که کلر باقی مانده در آنها ppm ۲۰۰ گردد. برای این منظور محاسبه ی حجم آب داخل چاه و خطوط لوله و تأسیسات الزامی است. فرآیند شوک کلر قادر به رفع آلودگی از سفره ی زیرزمینی آب آلوده نیست.
انواع سیستم های کلرزنی
از دیدگاه چینش تجهیزات و از آنجا که مخازن حمل کلر، کلر را به شکل مایع ذخیره می کنند اولین مرحله برای مصرف در گندزدایی آب، تبخیر کلر مایع خواهد بود که مانند تبخیر هر مایعی، فرآیندی گرماگیر است. مطابق یک قانون سر انگشتی در سیستم های کلرزنی، حداکثر مقدار تبخیر کلر مایع در دمای محیط بر حسب کیلوگرم برابر با ۱۷ از ظرفیت کل مخزن حاوی کلر در هر ساعت است.
باید توجه داشت که این مقدار، حداکثر سرعت برداشت مداوم در دمای معمولی است. اگر برداشت غیر مداوم و برای زمان کوتاهی صورت پذیرد، مقدار بیشتری قابل برداشت خواهد بود اما در فرآیند مداوم، برداشت بیشتر از مقادیر فوق الذکر موجب سرد شدن مایع داخل مخزن شده و افت فشار به حدی می شود که تبخیر کلر به مقدار مورد نیاز را نامقدور می کند. همچنین ممکن است بدنه ی مخزن به قدری سرد شود که بخار آب محیط روی آن یخ ببندد. لازم به ذکر است با کاهش کلر موجود در مخازن حداکثر میزان برداشت هم کاهش می یابد به طوری که ممکن است سرد شدن بیش از حد کلر داخل مخزن منجر به قطع جریان گردد. با توجه به این که در این موارد فشارسنج فشار داخل مخزن را صفر نشان می دهد ممکن است بهره بردار به اشتباه مخزن را خالی گزارش کند. معیار درست تشخیص پر یا خالی بودن یک مخزن کلر، وزن آن است که با باسکول استاندارد قابل اندازه گیری است.
هیچ گاه نباید سیلندر ایستاده یا مخزن تنی کلر را با حرارت مستقیم گرم کرد.
اگر میزان مصرف بیش از مقدار مجاز برداشت از فاز گاز یک مخزن یا حتی بیش از مجموع برداشت مجاز از فاز گاز چند مخزن که از طریق مانیفولد با هم ارتباط دارند باشد به ناچار باید برداشت از فاز مایع (شیر پایینی) صورت گرفته و در مسیر مصرف در دستگاه تبخیر کننده تبخیر شود.
برداشت از فاز گاز
اگر مقدار مصرف کلر در دمای محیط بیش از حداکثر قابل برداشت نباشد می توان کار را از فاز گازی مخزن یعنی شیر بالایی برداشت کرد. برخی از انواع مرسوم سیستم های گازی به شکل زیر طراحی می شوند.
تمام خلا
در این حالت که نمونهای واقعی از آن در شکل ۱ نشان داده شده است تنظیم کننده ی خلا مستقیما به شیر خروجی گاز کلر وصل می شود. تمام خلا ایمن ترین حالت طراحی است. حساسیت دستگاه ها در مقابل ناخالصی های احتمالی موجود در کلر و همچنین قطرات مایع کلر استفاده از این سیستم را محدود به حالتی می نماید که از خلوص بالای کلر و گرمای مناسب محیط و عدم خروج قطرات مایع از مخزن مطمئن باشیم. انواع خط لوله در این حالت عبارتند از:
– یک یا چند مخزن به صورت سیلندر یا مخزن تنی که وکیوم رگولاتور یا کلریناتور در آنها مستقیما به شیر فاز گازی مخزن بسته می شوند. خروجی از طریق خط خلا به انژکتور می رسد. اگر چند مخزن داشته باشیم از مانیفولد خلا استفاده می شود.
– دو مخزن به صورت فوق همراه با سیستم تعویض خط از نوع تعویض کننده ی خلا.
– دوسری مخزن (تنی یا سیلندر) با مشخصات بند اول که خروجی آنها از طریق مانیفولد خلا و تعویض کننده ی خلا به انژکتور می رسد.
شکل ۱: نمونه ای از یک سیستم تمام خلا با اتصال مستقیم کلریناتور به شیر خروجی مخزن کلر
پرفشار
خط پرفشار که با اتصال وکیوم رگولاتور دیواری یا کابینتی از طریق لوله ی انعطاف پذیر تنها با خط مانیفولد به شیر یا شیرهای مخازن برای عبور گاز از دو محدوده ی پرفشار (قبل از وکیوم رگولاتور) و خلا (بعد از وکیوم رگولاتور) طراحی می شود (شکل ۲). در صورت استفاده از دو سری مخزن می توان از سیستم تعویض خط در هر دو مسیر خلا یا پرفشار استفاده کرد.
با توجه به فشار بالای خطوط پرفشار، که هم خطر نشت را می افزاید و هم در صورت نشت مقدار گاز (یا مایع) بیشتری از آن خارج می شود، بهتر است از طراحی از آنها اجتناب شود و در صورت اجبار به استفاده از آنها، کوتاه ترین مسیر ممکن انتخاب شود.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.