دفع پسماندها و مواد باقیمانده

دفع پسماندها و مواد باقیمانده

فرمت: Pdf   تعداد صفحات: 215

فهرست:

• روش دفن برای دفع پسماند
• طبقه بندی، انواع و روش های دفن زمینی
• ملاحظات مکان یابی محل دفن
• ترکیب و ویژگی ها، تولید، حرکت و کنترل گازهای محل دفن
• ترکیب، تشکیل، حرکت و کنترل شیرابه در محل های دفن
• مدیریت آبهای سطحی
• ویژگی های ساختاری و فرونشست محل های دفن
• پایش کیفیت زیست محیطی محل های دفن
• جانمایی و طراحی مقدماتی محل های دفن
• راهبری محل دفن
• تعطیلی و مراقبت های پس از تعطیلی
• محاسبات فرآیند دفن
• مسائل و موضوعات مورد بحث
• منابع

دفع درازمدت مطمئن و قابل اعتماد پسماندهای جامد یک جزء مهم از مدیریت جامع پسماند می باشد. مواد باقیمانده، اجزایی از پسماند می باشند که بازیافت نمی شوند، پس از پردازش در تسهیلات بازیابی باقی می مانند و یا بعد از بازیابی محصولات تبدیلی و یا انرژی بر جا می مانند. به لحاظ تاریخی پسماند زیر خاک و یا در اقیانوس ها دفع و دفن می شده اند. اگر چه دفع پسماند شهری در اقیانوس در ایالات متحده در سال ۱۹۳۳ رسما کنار گذاشته شد، اما در حال حاضر این موضوع که بسیاری از پسماندهای قرار داده شده در محل های دفن و یا در روی زمین می توانند به عنوان حاصلخیز کننده برای افزایش بهره وری اقیانوس ها و یا زمین بکار روند، به عنوان یک بحث جدید مطرح است. همچنین هنوز درباره این مجادله که آیا جایگذاری پسماند در شکاف های بستر اقیانوسی که لایه گذاریهای زمین شناختی رخ میدهد، می تواند یکی از روش های مؤثر دفع پسماند باشد، ادامه دارد.

با این وجود دفن یا دفع در زمین امروزه معمول ترین روش مورد استفاده برای دفع پسماند می باشد. دفع پسماند باقیمانده، موضوع اصلی این بخش می باشد. برنامه ریزی، طراحی و بهره برداری از محل های دفن نیازمند بکارگیری اصول متنوع علمی، مهندسی و اقتصادی است. موضوعات عمده ای که این بخش آنها را پوشش می دهد، شامل موارد زیر می باشند: (۱) تشریح و توضیح روش دفن پسماند به همراه ملاحظات زیست محیطی و قوانین مورد نیاز (۲) شرح و توصیفی از انواع محل های دفن و روش های دفن (3) ملاحظات مکان یابی محل دفن (۴) مدیریت گاز در محل دفن (۵) کنترل شیرابه محل دفن (۶) کنترل آب سطحی (۷) مشخصه های ساختاری و فرونشست محل دفن (۸) پایش کیفیت محیط زیست (۹) جانمایی و طراحی اولیه محل دفن (۱۰) توسعه طرحهای بهره برداری محل دفن (۱۱) تعطیلی و مراقبت های پس از تعطیلی محل دفن و (۱۲) محاسبات طراحی محل دفن. مثالی در مورد محاسبات طراحی محل دفن در بخش پایانی این بخش آورده شده است. مراجع مورد نیاز برای مسائل خاص به تناسب آورده شده است.

روش دفن برای دفع پسماند

به لحاظ تاریخی، دفن، اقتصادی ترین و از نظر زیست محیطی قابل قبول ترین روش برای دفع پسماند، هم در ایالات متحده و هم در سراسر جهان بوده است. حتی با اجرای برنامه های کاهش پسماند، بازیافت و فناوریهای تغییر و تبدیل مواد، هنوز دفع مواد باقیمانده در محل های دفن به عنوان یک جزء مهم از راهبردهای مدیریت جامع پسماند می باشد.

مدیریت دفن، برنامه ریزی، طراحی، بهره برداری و کنترل نهایی محل دفن را در برمی گیرد. هدف این بخش شامل (۱) معرفی فرآیندهای دفن (۲) مرور واکنش های رخ دهنده در محل دفن (۳) شناسایی ملاحظات زیست محیطی مرتبط با محل دفن و (۴) مرور مختصری در مورد برخی قوانین فدرالی و ایالتی کنترل دفع پسماند در محل های دفن می باشد. بسیاری از موضوعات ارائه شده در این قسمت در ادامه این بخش با جزئیات بیشتر مورد بررسی قرار می گیرند.

فرآیند دفن

هدف بحث زیر معرفی دفن پسماند با تکیه بر موارد زیر می باشد:

1. تعریف بعضی از اصطلاحاتی که هنگام بحث در مورد دفن بطور معمول استفاده می شوند
2. مرور فرآیندها و عملیات دفن
3. تشریح عمر یک محل دفن و
4. مرور بعضی از واکنش هایی که در محل های دفن رخ میدهد.

تعریف واژگان. محل های دفن، تسهیلات فیزیکی مورد استفاده برای دفع مواد باقیمانده در خاک های سطحی زمین می باشند. در گذشته اصطلاح دفن، برای تعریف محل دفنی استفاده می شد که پسماند جایگذاری شده در آن، روزانه در پایان عملیات پوشانده می شد. امروزه محل دفن بهداشتی به عملیات مهندسی مورد استفاده برای به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی و بهداشتی دفع پسماند شهری اطلاق می شود (شکل ۱ را ببینید).

محل های دفن مورد استفاده برای دفع پسماندهای خطرناک، محل های دفن ایمن خوانده می شوند. برخی مواقع از یک محل دفن بهداشتی به عنوان یک واحد مدیریت پسماند یاد می شود. دفن نمودن، فرآیندی است که در آن پسماندهای باقیمانده در محل دفن جایگذاری می شوند. دفن نمودن، شامل پایش جریان پسماند ورودی به محل دفن، جایگذاری و متراکم سازی پسماند و کارگذاری و نصب تسهیلات کنترل و پایش زیست محیطی محل دفن می باشد (شکل ۲ را ببینید).

دفن بهداشتی پسماند

شکل ۱: نمایی از محل دفن در حال بهره برداری

اصطلاح محفظه برای توصیف یک حجم معین جایگذاری شده از پسماند در یک محل دفن در طول یک دوره بهره برداری معمولا یک روزه، بکار می رود. یک محفظه، شامل پسماند تجمع یافته و مواد پوششی روزانه اطراف آن می باشد. پوشش روزانه معمولا متشکل از ۶ تا ۱۲ اینچ خاک محل یا مواد جایگزین از قبیل کمپوست می باشد که در پایان هر دوره بهره برداری روی سطح پسماند قرار می گیرد. هدف از پوشش روزانه، کنترل پخش پسماند، کنترل موش، مگس و دیگر ناقلین بیماری از داخل و خارج محل دفن و کنترل ورود آب به درون محل دفن در طول عملیات می باشد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ فناوری های جداسازی و پردازش مواد پسماند

⇐ جابجایی، جداسازی، نگهداری و تغییر شکل پسماند

⇐ مدیریت پسماند و شناخت انواع پسماندها