تأثیر بهداشت عمومی گرمایش جهانی به دلیل تغییرات آب و هوایی

تأثیر بهداشت عمومی گرمایش جهانی به دلیل تغییرات آب و هوایی: اثرات بالقوه بر بیماری های غیرواگیر مزمن

ترجمه و گردآوری: محمد صادق توکلی دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها

فرمت: Pdf  تعداد صفحات: 8

تغییرات اقلیمی جهانی و محلی

بر اساس پانل بین دولتی تغییر اقلیم (IPCC 2007)، تغییرات جهانی آب و هوا تهدیدی برای سیستم های زیست شناختی و زیست محیطی که با زندگی و سلامتی انسان و سایر گونه ها در این کره خاکی سازگار است، ایجاد نموده است. انتظار می رود در آینده تمام مناطق کره زمین گرمتر شوند. پیش بینی می شود تا سال 2100 میانگین دمای کره زمین از 0.8  تا 4.5 درجه سانتیگراد افزایش یابد. در بسیاری از مناطق گرمسیری پرجمعیت، که بیشینه دما از 40 درجه سانتیگراد بیشتر است، ممکن است دما تا سال 2020 تا 1-3 درجه سانتیگراد و بین 3 تا 5 درجه سانتیگراد تا سال 2080 افزایش یابد.

قرار گرفتن در معرض گرمای اضافی در بسیاری از مناطق شهری به دلیل “اثر جزیره گرمایی”، افزودن 4-5 درجه سانتیگراد و افزایش خطر گرمازدگی در شهرها رخ می دهد. انتظار می رود وقایع شدید آب و هوایی به دفعات افزایش یابد. در کشورهای با درآمد کم و متوسط با خط ساحلی طولانی، میلیون ها نفر تحت تأثیر سیل قرار خواهند گرفت که منجر به آوارگی و فقر در میان “پناهندگان محیط زیست” خواهد شد. بسیاری دیگر به دلیل از بین رفتن یخچال های طبیعی یا کمبود غذای ناشی از آسیب دیدن سیستم های کشاورزی و از دست رفتن آب آشامیدنی رنج می برند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) از زمان اولین ارزیابی مختصر خود از تغییرات آب و هوایی و بهداشت در سال 1989، چندین بررسی قابل توجه منتشر کرده است که نگرانی فزاینده در سطح بین المللی را برجسته می کند، از جمله فراخوان اخیر برای تلاش های تحقیقاتی جدی. در سال 2008، قطعنامه مجمع جهانی بهداشت (WHA) در مورد تغییرات آب و هوایی و بهداشت (WHA 61/19) تصویب شد. اتفاق نظر این است که جمعیت های بزرگ تحت تأثیر شرایط شدید آب و هوایی، استرس گرما، کمبود آب و غذا و افزایش بیماری های واگیر و منتقله از طریق ناقل، بیماری های غیرواگیر (NCD) و استرس ذهنی قرار خواهند گرفت. جدول ۱ مسیرهای احتمالی قرار گرفتن در معرض و تأثیرات بهداشتی ناشی از آن را مشخص می کند. بسیاری از این تأثیرات به میزان تغییرات محلی آب و هوا و مکانی که انسان در معرض است، بستگی دارد، در حالی که برخی دیگر با تغییر آب و هوا در یک منطقه جغرافیایی گسترده تر (به عنوان مثال افزایش بیماری های منتقله از طریق ناقلین) در ارتباط هستند.

20 سال طول کشیده است تا تغییرات محیطی و جوی جهانی و تأثیرات بهداشتی آن در دستور کار بین المللی قرار گیرد. حتی در این صورت، در ارزیابی اخیر از پیشرفت در پنج زمینه عمده بهداشت عمومی جهانی طی دهه گذشته، مشخص است که هنوز چیزهای زیادی در زمینه آب و هوا و بهداشت قابل دستیابی است.

در حالی که تهدید تغییرات آب و هوایی یک مسئله بهداشتی است و باید به همین ترتیب توسط جنبش بهداشت عمومی مطرح شود، به تأثیر تغییرات آب و هوایی بر NCD های مزمن توجه چندانی نشده است. از منظر جهانی، چنین بیماری هایی از نظر تاریخی یکی از معضلات کشورهای با درآمد بالا قلمداد می شده است، در حالی که کشورهای کم درآمد بیشتر روی مشکلات عمده بیماری های واگیر دار و سوتغذیه تمرکز کرده اند. با این حال، NCD ها اکنون مهمترین علل مرگ و میر (WHO 2005) در تمام مناطق جهان به جز جنوب صحرای آفریقا هستند. قطعنامه های WHA اخیرا در مورد NCDs (به عنوان مثال WHA53.17 در سال 2000 و WHA61.14 در سال 2008) با هدف تقویت کنترل و مدیریت اپیدمی مزمن NCD ایجاد شده اند.

هدف از این بررسی مختصر برجسته کردن تأثیرات احتمالی تغییر آب و هوا بر این گروه از بیماری ها به منظور تشویق تحقیقات میدانی و ارزیابی تأثیرات بهداشتی در این زمینه است. این بررسی بر روی اطلاعات منتشر شده مرتبط با تأثیرات تغییر اقلیم بر سلامت جمعیت متمرکز است و بنابراین انتخابی است.

تعاریف شرایط مزمن و میزان مشکل

NCDs اغلب “مزمن” هستند اما شامل برخی شرایط حاد (از جمله مواردی که در اثر قرار گرفتن در معرض شرایط آب و هوایی به طور مکرر و مکرر اتفاق می افتد) و نیز تشدید این شرایط حاد یا عوارض بیماری های مزمن می باشند. تعریف پذیرفته شده جهانی از “بیماریهای مزمن” در دسترس نیست. بعلاوه، بین بیماریهای مزمن و NCDs نیز تمایزی وجود دارد، که بیماریهای مزمن توسط. (WHO 2005) به عنوان “مشکلات سلامتی که نیاز به مدیریت مداوم در طی یک سال یا چند دهه دارد” تعریف شده است WHO این تعریف شامل بیماری های مزمن واگیری مانند HIV/AIDS و همچنین اثرات ناتوان کننده طولانی مدت آسیب ها و بیماری های حاد است که بهبودی آنها ناقص می باشد. در اینجا تمرکز ما بر روی NCDs است تا تجزیه و تحلیل ما را از تمرکز بر بیماری های واگیر مرتبط با تغییر آب و هوا جدا کند.

شایعترین NCDs (بیماری های قلبی، سکته مغزی، سرطان، دیابت نوع 2 و بیماریهای تنفسی) 60٪ از 58 میلیون مرگ جهانی در سال و 46٪ از بار جهانی بیماری در سالهای زندگی با تنظیم ناتوانی (DALYs) را تشکیل می دهد (WHO, 2005). این بیماری ها به طور فزاینده ای در افراد با درآمد کم و همچنین کشورهای با درآمد بالا تأثیر می گذارد. این طیف گسترده از بیماریها عمدتاً به عوامل خطر قابل توجه و قابل پیشگیری مربوط می شود: استفاده از دخانیات، رژیم های غذایی با چربی، نمک و قند که منجر به افزایش فشار خون و چاقی می شود و میزان فعالیت بدنی پایین (WHO, 2005). این عوامل خطر به نوبه خود نتیجه صنعتی شدن، شهرنشینی، توسعه اقتصادی و افزایش جهانی سازی بازار غذا است (WHO 2005). آلودگی هوای شهری (WHO, 2006)، استرس شغلی و سایر مواجهه های خطرناک (روزنستاک و همکاران 2005)، از جمله افزایش استرس گرمایی ناشی از تغییر اقلیم، از دیگر عوامل خطر مهم برای NCD هستند.

افزایش قرار گرفتن در معرض گرما یک مسیر آشکار و مهم برای تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر سلامتی است. IPCC انتظار دارد که تمام قسمت های کره زمین در آینده گرمای بیشتری را تجربه کنند، در حالی که میزان محلی گرمایش متفاوت خواهد بود. افزایش گرما و تنوع آب و هوایی نیز بر سایر مسیرهای در معرض قرار گرفتن تأثیر خواهد گذاشت (شکل 1)، که با وضعیت اقتصادی – اجتماعی و سایر متغیرها تعدیل می شوند. بخش های زیر مکانیزم های موجود در مسیرهای مختلف اثر را تحلیل می کنند.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ نابرابری های اجتماعی تغییرات اقلیم با رویکرد منطقه ای و جهانی

⇐ منشا گازهای گلخانه ای و اثرات آن بر محیط زیست

⇐ اثر گلخانه ای و پیامدهای زیست محیطی آن